Yoksa bunlar askerin "ne dersiniz hocam, Menderes'i asalım mı" diye sorduğu günleri mi özlüyorlar?
Bir afra tafra, bir kasılma, bir havalar, bir numaralar... Küçük dağları yaratmakla kalmamışlar, büyüklerine de ufaktan el atmışlar...
Ortalıkta "liberal" etiketiyle dolaşan birtakım aydınlardan sözediyorum. Egoları müthiş... Davul gibi maşallah...
Başbakan onların ağzının içine bakmayınca da bozuluyorlar.
Destek "veriyorlar", destek "çekiyorlar"... Bir gün muhalif, öbür gün muvafık, yarın ne olacağı belli değil.
Bir kısmının geçim kaynağı esas olarak üniversite maaşı (özel üniversite tabii), bir kısmı şimdilerde işsiz, cukkası sağlam olduğu için hazırdan yiyor. Bir kısmı bedavadan yazıyor.
"Hükümet şunu şunu şunu yaparsa destek veririm, yapmazsa vermem" diyor. Hazret kimbilir kaç milyonu takmışsa peşine, destek vermese hükümet düşebilir vallahi!
Hazmedemediler. Bürokrasiye karşı gibi görünüyorlar ama "ulemanın" bürokrasiyle birlikte uğradığı güç kaybı ağırlarına gidiyor. "Elitler" iktidardan gidince bozuldular.
Toplumda hiçbir ağırlıkları yok. Kendileri, öğrencileri ve arkadaşlarıyla birlikte toplayabildikleri ve toplayabilecekleri oy, İstanbul'da bir sandıktan bir tek milletvekilinin ancak kolunu ya da bacağını çıkarabiliyor!
Gazeteleri az satıyor, "marjinallikten" kurtulamıyor, bunu hatırlatınca da çok kızıyorlar.
Kendi adaylarını seçtirmeyi denediler, Baskın Oran sandıkta madara oldu gitti.
Bir kısmı, yüzde 1 bile oy alamayan eski partilerinin özleminde (ne yüzde 1'i yahu, yüzde 0.5 bile alamamıştı da 0.47'de kalmıştı)... Taksim olaylarından sonra "acaba Cem Boyner şu particilik işine gene girişir mi" diye umuda kapılmışlardı...
Asıl işleri araştırmak, bilgi vermek. Hem öğrencilere, hem okurlara, hem tarihe. Asıl işleri ufuk açmak, tartışma açmak, sarsmak, uyandırmak. Bununla yetinmeyi bilseler daha da büyüyecekler, farkında değiller.
İlle gündelik politika yapacaklar, ille gündelik politikaya biçim verecekler. Reformlar da onların uygun gördüğü ölçüde, uygun gördüğü alanlarda yapılmalı. Örneğin televizyonda göğsü açık sunucu olur ama operaya mescit yapılamaz. Çamlıca'ya cami de yapılamaz. Çünkü paşa dedesi de istemezdi.
Çünkü bunlar, ister sağcı olsunlar ister solcu ister liberal, bir "kast"... Bir süper sınıf... Sınıf bilinçleri de çok yüksek.
On bir yıldır halkın temsilcilerinin iktidarda olmasına sevinir görünüyorlar ama aslında hiç memnun değiller.
Çünkü her şey onlara sorulmalı, her şey onlardan sorulur. Onlar, Türkiye'nin nasıl yönetilmesi gerektiğini "cahil halktan" ve onun "cahil temsilcilerinden" elbette daha iyi bilirler.
Fakat bu ülkeyi politikacılar idare edecektir, bugün Tayyip Erdoğan, çıkmaz ayın son çarşambasında belki Kemal Kılıçdaroğlu, ama sonuçta politikacılar.
Artık ne asker idare edecektir bu ülkeyi, ne basın, ne de üniversite. Bunu kafanıza sokun.