Bir zamanlar beni "yeterince liberal olmamakla" hep suçlamış, şimdi en sert Ergenekoncu kesilmiş genç bir tosun var. Bu ülkede birçok şey gibi faşistin de "sonradan olanı" makbul galiba, bizim tiyatrocu arkadaşlar gibi.
Üç yıl kendini tuttu, bana bulaşmadı, sonra da, ya daha fazla dayanamadı çatladı, ya da Soner ağabeyinden bu yönde emir mi aldı nedir, saldırıya geçti.
Kötü kalplidir (inanmazsanız Serdar'a sorun) ama çok zekidir. Benim için "bilmediğini bilmiyor" demiş, benim lafımı bana satmış.
Şu "andımız" meselesi...
Ne yazmışım, açıp bakalım: "Hiçbir Amerikan çocuğuna 'varlığım Amerikan varlığına armağan olsun' dedirtemezsiniz, kıyamet kopar."
Tosunum da bana "Amerikan andını" öğretiyor, "pledge of allegiance"...
Yavrucuğum, güzel evladım, ben Amerikalılar'ın andı yoktur demedim ki...
Soralım bakalım Google'a, nasılmış o and?
"I pledge allegiance to the flag of the USA and to the republic for which it stands, one nation under God, indivisible, with liberty and justice for all."
Bayrağa ve onun temsil ettiği cumhuriyete, Tanrı'nın yönetiminde bölünmez ulusa bağlılık, herkes için özgürlük ve adaletle...
Tosunum, bu andın hiçbir yerinde "let my being be gifted to the American existence" falan gibi bir ifadeye rastlayamadım.
Boğaziçi Üniversitesi'nin çayocağında altı sene çalıştığım için İngilizcem yeterli olmayabilir tabii, senin gibi "New York'larda falan" okuyamadık ki güzel evladım...
Fakat "God" kelimesine rastladım. O kadar anlıyorum canım.
Andımızın kaldırılmaması için genç bir faşist olarak çok güzel "argümanlar" geliştirmişsin, ne dersin, andımıza Tanrı'yı da katalım mı, Amerikalılar gibi?
"Varlığım Türk varlığına armağan olsun, bu hususta da Allah yardımcım olsun"...
Var mısın?
Aman aman, neme lazım, şimdi de tutar benim için "dinci oldu" derler, Ergenekon esmasını üstümüze sıçratmayalım.