77 yaşında bitkisel hayata girdi. Bu yaşına kadar hep Filistinli öldürdü. 8 yıl makinaya bağlı yattı. Komaya girmeden önce öyle bir plan yaptı ki, binlerce Filistinlinin daha katliamına zemin hazırladı.
Ariel Şaron ve Yaser Arafat. Ortadoğu 2000'li yılların ilk yarısında en çok onları konuştu. Şaron öldürdü, katletti, yıktı, geçti; Arafat direndi.
Arafat'ı karargahına hapseden Şaron'du. Efsane lideri günlerce mum ışığında bıraktı.
İkinci intifadayı başlatan, binlerce Filistinlinin ölüm emrini veren Şaron'du.
Muhammet Durra'yı babasının kucağında şehadete götüren Şaron'du.
Filistinlilerin sadece topraklarını değil bazı yerlerde evlerini bile ortadan ikiye bölen utanç duvarını ördüren Şaron'du.
Şeyh Ahmet Yasin'i tekerlekli sandalyesinde sabah namazı çıkışı füzeyle nokta atışı yapılarak katleden Şaron'du.
Hristiyanların en kutsal mekanlarından biri olan Beytüllahim'deki Doğuş Kilisesini kuşatıp, savaş alanına çeviren Şaron'du.
2000'lerden öncesi de var. 1948, 67, 73 Arap-İsrail savaşlarında hep o vardı. 82'de Lübnan'da Sabra Şatilla'da binlerce Filistinlinin katliam emrini veren de o'ydu.
Belki de en önemlisi bu saydıklarımızdan da sonra yaptıkları oldu.
2005 Ağustos ayında Gazze Şeridindeki 21 Yahudi yerleşim birimi Şaron'un emriyle boşaltıldı. Yahudiler bu duruma çok öfkelendi. Hatta evlerinden çıkmak istemeyenler, İsrail askerlerinin üzerine asit dökenler bile oldu.
Dünya Şaron'un Gazze'den çekilmesini "jest" olarak duyururken, Filistinliler endişeliydi. Şaron'un amacı Gazze'yi boşaltıp, ablukaya almaktı. Çünkü kendi vatandaşları Gazze Şeridindeyken orayı gönül rahatlığıyla bombalayamıyor, ablukaya alamıyordu. Filistinliler bu planı biliyordu.
Nitekim yanılmadılar. İsrail, Şaron'un ısrarlı emriyle 2005 Ağustos'unda Gazze'den çekildi. Şaron 5 ay sonra komaya girdi. Ama bu hiç önemli değildi. Çünkü Gazze artık İsrail'in hedef tahtası olmuştu.
2006 Haziran ayında Gazze'ye ilk top yekun saldırı başladı. Plajda piknik yapan Filistinli aile vuruldu. Sonrasında Gazze karadan ve denizden ablukaya alındı, 2009 ve 2012'de iki büyük kanlı operasyona hedef oldu.
Gazze ablukasıyla Filistin toprakları Kudüs, Batı Şeria ve Gazze Şeridi olarak üçe bölündü. Bu üç bölge İsrail sınırlarıyla birbirinden ayrıldı.
İsrail dünyaya hep şu mesajı verdi, "biz iyi niyet gösterip Gazze'den kendi vatandaşlarımızı bile zorla çıkardık ama karşılığında teröristlerin roketlerine hedef olduk".
Şaron'un mimarı olduğu bu siyaset, İsrail'in bugün Gazze'ye yönelik katliamlarının en büyük gerekçesi haline geldi.
Şaron'un Gazze hamlesi bu saldırılara gebe olmakla kalmadı. Onun 2005'te Gazze'den çıkardığı Yahudiler bir yıl sonra örgüt kurup, "fiyat etiketi" saldırıları adı altında Filistinlilere yönelik eylemlere başladı. O ırkçı saldırganlar bugün hala camileri kundaklıyor, Filistinlilerin evlerini, araçlarını ateşe veriyor, müslümanlarla sınırlı kalmayıp, kiliselere bile saldırılar düzenliyor.
Yaser Arafat, 2004 Kasım ayında hayatını kaybetti. Büyük ihtimalle ortadan kaldırıldı. Yerine İsrail'in her zaman için anlaşabildiği bir isim olan Mahmut Abbas getirildi.
Şaron da bir yıl sonra komaya girerek Ortadoğu siyaset sahnesinden zorunlu olarak çekildi. Zaten yapacağı ekstra bir kötülük de artık kalmamıştı çünkü kalıcı bir miras bırakıp, öyle çekilmişti.
