Karneler alındı ve tatil başladı..
Her sene sonunda aldığı notlar nedeniyle hayal kırıklığı yaşayan,
ailesiyle karnesini paylaşmaktansa canına kıymayı tercih eden çocukların dramlarını izliyoruz..
Peki ama neden?..
Uzmanlar, pedagoglar, psikologlar televizyon televizyon dolaşıp bu tehlikeye karşı pozitif mesajlar veriyorlar..
".. üzülme, düzeltirsin.."
??
Evet rehberlik öğretmenleri, uzman psikologlar istisnası elbette vardır ama genelinin bakış açısı bu..
" …. evet doğru aldığın notlar berbat.. Haklısın sen çok başarısız bir öğrencisin..Sahiden de kalın kafalısın ki bu dersten kalmışsın.. Ama üzülme, düzeltirsin …. "
Gülmeyin..
".. sıkma canını, toparlarsın…"
türü bir teselli sözünün başka türlü bir okuması yok..
Yani sen bu derslerden çok çok iyi notlar almalıydın..
Fakat alamadın..
**
Değerli dostlar,
bu işi rehber öğretmenlere falan bırakmayın..
Bizzat kendiniz çözün..
Onlara aldıkları karnenin bir önemi olmadığını, hayattaki başarılarını ölçmeye yarayacak belgenin verileceği yerin, ortaokul idaresi olmayacağını anlatmanız lazım..
Şunu yerleştirin çocuklarınızın aklına..
O kese kağıdından biraz daha kıymetli olan karnedeki notlar,
100 üzerinden 100 olsa ne olur, 60 olsa ne olur?..
Ben iyi bir çocuk muyum?..
Dertli ile dertleniyor muyum?..
Vatanını milletini seviyor muyum?..
Sabah aç bir kedinin önüne bir kap süt, bir köpeğin tasına bir damla su koyuyor muyum?..
Karne budur..
Albert Einstein'ın doçentlik müracaatını reddettiklerini gösteren
Bern Üniversitesi'nin bu yazısı, benzer pek çok örnekten sadece biridir..
Hayatta neyin doğru neyin yanlış olduğunu çocuklarımıza anlatalım yeter..
Derslerde anlatılan konular,
anlatıldığı şekliyle anlaşılıp anlaşılmadığını gösteren o uyduruk belgeyi hayatımızın anlamına dönüştürmeyelim..
Kim bilir belki de derslerden düşük not alması, tıpkı Carl Friedrich Gauss gibi, öğretmeninden fazla bilmesinden kaynaklanıyordur.. Belki de sizin çocuğunuz bu eğitim sistemine tur bindirdi..
nasıl emin olabilirsiniz ki..
Kalın sağlıcakla
