HDP Eşbaşkanı Selahattin Demirtaş'ın, Başbakan Davutoğlu'na yaptığı çağrıyı duydunuz mu? Demiş ki: "Başbakan ile birlikte ekrana çıkalım; o Başkanlığı anlatsın, ben de Özerkliği anlatayım." Gerçekçi bir çağrı mı bu? Bence değil...
Birincisi... Başbakan Davutoğlu'nun Demirtaş ile aynı anda ekranda olacağını sanmıyorum. PKK'nın uzantısı olarak görülen bir partinin liderini muhatap almış görünmeyi istemez.
İkincisi... Başbakan Davutoğlu'nun öneriyi kabul ettiğini bir an için varsayalım... Başkanlık Sistemi hakkında siyaset bilimi kitaplarında yazan teorilerden başka bir şey anlatmayacaktır.
Elbette ABD başta olmak üzere, birkaç Batı ülkesinin başkanlık deneyiminden örnekler verecektir. Ama o kadar!
Türkiye için nasıl bir başkanlık istendiğini ortaya koymayacaktır çünkü o konuda henüz bir belirsizlik var.
Üçüncüsü... AK Parti'nin Başkanlık teklifinin içeriği netleştiğinde, zaten bunu Demirtaş ile değil, ekrana tek başına çıkarak açıklayacaktır Başbakan... Kendi partisine ait bir projeyi niye başka bir partinin varlığıyla sulandırsın ki?
Gelelim Demirtaş'a... HDP Eşbaşkanı'nın, özerklik hakkında söyleyeceklerini ciddiye almak mümkün mü? Bence değil... Çünkü Demirtaş ne derse desin fazla bir anlamı yok; bu aşamada son sözü Kandil'deki PKK yöneticileri söyleyecektir.
Hele hükümetin, İmralı'daki Abdullah Öcalan'a konuşma fırsatı verdiği gün, seyreyleyin gümbürtüyü: Her kafadan bir ses çıkacak, özerklik projesi en az üçe bölünecek.
Velhasıl Demirtaş'ın önerisini ben, ciddi bir tartışmanın başlangıcı olarak değil, "İyi niyetle davet ettik ama gelmediler" diyebilmek için yapılmış bir politik manevra olarak görüyorum.
Tam bu noktada soracaksınız: "Peki nasıl oluyor da medya, içeriği henüz kesinleşmemiş bir Başkanlık Sistemi ve ne getireceği meçhul bir özerklik tartışmalarıyla dolu olabiliyor?"
Valla ben de bilmiyorum. Sağırların bağrışmasının mutabakatla sonuçlanacağına dair bir inanç var bizim medyada... Bir mucize olsun istiyoruz: Olmayacak duaya amin demek hoşumuza gidiyor.