ABD, İngiltere ve Fransa'daki üniversitelerde İslam ve İslami hareketler üzerine dersler veren, araştırmalar yapan Fransız akademisyen Jocelyne Cesari... IŞİD'e katılmış olan birçok gencin, sahaya çıkıp gerçeklerle yüzleştiğinde, dönmenin yollarını aradığını söylemiş.
Cesari'nin değindiği durum yeni değil... IŞİD'e katılan Avrupalılar üzerine epey haber yapıldı. Bunlar içinde benim en çok ilgimi çekenlerden biri, İngiliz genç kızlar hakkındaydı.
Çoğu Afrika kökenli bu Müslüman kızlar, Irak ve Suriye'de kurulmakta olduğunu internetten öğrendikleri İslam Devleti'ne katılmak üzere büyük bir hevesle yola çıkıyor...
Bir fırsatını bulup Suriye'ye geçtikten sonra tezahüratla karşılanıyor... Kameralar önünde İngiliz pasaportlarını yakıyorlardı.
İkinci aşamada evlendirilme vardı. Cephede savaşan mücahitlerden biriyle görücü usulü ("emirle" de diyebiliriz) evlendirildikten sonra kendilerinden devrime katkı yapmaları bekleniyordu.
Nasıl mı? Evinin kadını olarak ve çocuk doğurarak... "E, ne var bunda" diyeceksiniz. Şöyle:
İngiltere'de dar gelirli olsalar dahi elektriği- suyu- doğalgazı olan evlerde yaşayan, çamaşırları- bulaşıkları makinelerle yıkayan bu genç kadınlar... Aniden hiç alışmadıkları bir hayat sürmeye başlıyor... Elektriğin- suyun ya hiç olmadığı ya da bir gelip üç gittiği bir ortamda yemek yapmaya, bulaşık- çamaşır yıkamaya, çocuk büyütmeye çalışıyorlardı. Her an bombalanma korkusu da cabası...
Kocası cephede şehit olan genç kadınlar... Bir kez daha hiç tanımadıkları bir savaşçı ile evlendiriliyor ve yeni kocalarının öldürülmemesi için dua etmeye başlıyorlardı.
Böyle bir ortamda yaşamak bilhassa Batılı Müslüman kadınlara zor geliyor, evlerine dönmenin yolunu aramaya başlıyorlardı.
Ancak bunu yapabilmeleri imkânsız olmasa da, çok ama çok zordu: Hele pasaportları yaktıktan ve geldikleri ülkeyi kötülemeleri internette yayınlandıktan sonra...