Haberi duydunuz değil mi? Bölgeyi havadan ve karadan izleyen Amerikalıların yaptığı açıklamaya göre, Rusya, Suriye'ye ağır silahlar ve en gelişmiş tanklarından göndermiş bulunuyor.
Bu yığınak nereye mi yapılıyor? Tabii ki Esad yönetiminin hâlâ güçlü olduğu Lazkiye kentine... Ayrıca 'bin beş yüz' Rus askerinin kalacağı barakalar inşa ediliyor.
Bitmedi. Rusya, Akdeniz kıyısındaki Tartus kentindeki deniz üssünü kalıcı hale getirmeyi planladığına dair işaretler verdi. Böylece Rusya, açıkça Suriye'ye askeri ağırlığını koyuyor.
Daha da ötesi, bundan üç yıl önce, koparacağı tavizler karşılığında Esad'dan vazgeçmeye hazırken, şimdilerde Esad ve yönetimini destekliyor.
Ülke çıkarları, kişilere göre şekillenmez. Yarın, öbür gün uygun gördüğü takdirde Esad'dan yine vazgeçebilir. Çünkü Rusya, esas olarak Esad'ı değil, Suriye'deki çıkarlarını korumaya çalışıyor. O çıkarları en çok kim desteklerse, ona arka çıkacaktır.
Hatta şöyle bir spekülasyon yapılabilir: Rusya, belki de Esad'ın gidici olduğunu anladı... "İş başa düştü" diyerek bu varlığını güçlendiriyor.
Peki, bu gelişmeler şaşırtıcı mı? Elbette değil. Hatta bana geç yapılmış bir hamle gibi geldi. Rusya'nın bu yığınağı iki yıl kadar önce yapacağını düşünmüştüm.
Çünkü bir adımının Suriye'de olması, Rusya için çok önemli. "Suriye" coğrafyasıyla birlikte ortaya çıkan stratejik oyun alanının genişliğini düşünün: Doğu Akdeniz'deki petrol ve doğalgaz alanları, Kıbrıs, İsrail, Mısır, Irak, IŞİD ve diğerleri...
Üç yıl önceki bir yazıda, belki de fazlasıyla açık sözlü bir biçimde, "Suriye'yi Rus toprağı olarak görün" diye ifade etmiştim bütün bunları. (Haziran 2012)
Rusya'nın bu hamlesiyle birlikte, Suriye'de, demokratik veya otoriter ama neticede Sünniliği esas alan bir rejimin kurulma ihtimali daha da azaldı.