Geçen gün bir arkadaş Bursa'da Şehreküstü adlı bir semtin olduğunu söyledi. Bir başkası: "Antep'te de var." Diğeri: "Bence hoş bir isim, orada oturmak isterdim." Sordum: "Sakın şehre-küstü değil de şekrek-üstü olmasın?" Saçmalama, dediler.
Tabii bu tepki beni kamçıladı. İnternette baktım. "Adam evini şehirden uzakta yapmış, 'herhalde şehre küstü' demişler. Daha sonra laf yerleşmiş" demiş birisi.
Bir başkasının açıklaması şöyle: "Osmanlı'da kentin varlıklı kesimine şekrek denir. Şekrek-üstü zenginlerin oturduğu yer anlamındadır."
İlk açıklama tam palavra. İkincisi ise şaşırtıcı: Şekrek diye bir kelimeyi hiç duymamıştım. Ayrıca niye sadece şekrek değil de, şekrek-üstü?
Kubbealtı Lügati'ne baktım. Şekrek diye bir kelime yok. Peki, ne olabilir? Aklıma geldi: 'H' harfi birçok kelimede zamanla 'K'ye dönüşmüştür. Acaba aslı 'Şehreh' olabilir mi?
Tombala! Esası Şahrah olan, ancak Türkçede Şehreh de denilen, Farsça bir kelime var. Ne demek Şahrah?
Sıkı durun: "Ana yol, ana cadde" demek! Şah-şeh "güzel, seçkin nesne." Rah da "yol" demek.
Velhasıl 'Şekrek-üstü' adı, 'Şahrah-üstü'nden geliyor. Yani "ana yol üzerindeki semt" anlamında. (Şahrah'ın mecazi anlamı da var: "Selamet yolu" demek.)