Bu cümleye sık sık rast geliyorum: "Biraz da gülelim." Ve gıcık oluyorum! Bu laf en çok internetteki e-gruplarda (elektronik iletişim grubu) kullanılıyor.
Bir konuyu tartışıyorlar... O bir şey diyor... Beriki başka bir şey... Derken bir e-posta düşüyor. Başlık: "Biraz da gülelim." Altında iki üç fıkra...
Bu tipler mizahla hayatı ayrı ayrı alanlar sanıyor. Yani bir yanda ciddi konular var... Diğer yanda gülünecek şeyler... Bense ciddiyetteki gülünçlüğü, gülünç olandaki hüznü, hüzündeki ironiyi görmekten aciz insanlardan hiç hoşlanmam. Ne kadar sıkıcıdırlar!
Size bir ip ucu vereyim... Adam ne demiş: Gülerken göbeği hoplayan insanlara güvenmeyin!