Beşiktaş için Aboubakar ve Ghezzal'ın yokluğu önemli bir eksiklikti. Ancak Sergen Yalçın, Ghezzal'ın yokluğunda radikal bir tercihte bulundu. Sezonun en iyi sağ beki Rosier'i öne alıp, Necip'i arkaya koydu. Rosier'in en büyük özelliği savunma ve hücumu iki kişilik oynayıp takımını 12 kişi oynatmasıydı. Bu tercih onu sıradanlaştırdı. Sağda Necip, solda N'Sakala kanatlardan topu ileri taşıyamayınca rakip sahada istediği baskıyı kuramadı Beşiktaş. Savunmacı beklerle oynamanın Beşiktaş oyununa katkısının olmadığını çok gördük. Rosier sağda, Rıdvan solda daha farklı etki edebilirdi. Bu söylediklerimin Necip'in top kaybıyla Aytaç'ın ayağından gelen golle ilgisi yok.
Bu tercihler Yusuf Erdoğan gibi etkili kanat oyuncusunun olmamasına rağmen Kasımpaşa takımını cesaretlendirdi. İlk yarı Larin'in yakaladığı net fırsatı harcaması, N'Koudou ve Ljajic'in çok top ezmesinde bu tercihlerin etkisi vardı. İkinci yarı Welinton'ın hatasında Kasımpaşa'nın penaltısını Ersin çıkarmasa Sergen Yalçın değişikliklerinde geç kalabilirdi. Gökhan Töre'yi oyuna alıp Rosier'i ideal yerine, Necip'i de orta sahaya çekti. Sonrasında Oğuzhan'ı aldı. Bu, orta sahayı toparladı. Ancak solda N'Koudou'nun duvara çarpar gibi denemelerine belki N'Sakala'yı çıkarıp Rıdvan'la farklı bir derinlik sağlanabilirdi. Ancak Rıdvan düşünülmedi. İlk yarıda hor kullanılan zamanın ardından golü bulmak için gerçekleştirilen yüklenmeler bir sonuç getirmedi.
Maçlar kazanılır, kaybedilir. Karamsar bir tablo yok. Tarihi bir fırsatı teptiler. Bu sonuçla Sergen Yalçın ve Beşiktaş rakiplerine adeta "Gelin ortak olun" cesareti verdi.