Avrupa Şampiyonası'nın şokunu çabuk atlatmak için iyi bir fırsat yakaladık. Aslında Milli Takımımız güçlü bir ekip. Ama her başarısızlık sonrasında bir güven ihtiyacı ortaya çıkıyor. Karadağ karşısında hiç şüpheye düşmeden bu durumu geride bırakacak şekilde iyi bir oyun başlangıcı yaptık. Santrayla beraber coşku çok önemliydi. Rakibe gücümüzü hissettirmek maçın diğer bölümleri için de büyük avantaj getirecekti. Biz de bunu Cengiz Ünder'in maç içindeki performansı ile çok net ortaya koyduk. Takım birlikteliği içerisinde savunma ve orta alanda yaptıklarımız çok önemli. Ama her şeyi bir adım ileriye taşıyan Cengiz oldu. Karadağ'ın sol kanadını felç eden Cengiz, bizim de en önemli hücum silahımız oldu. Gol attı, şut çekti, ortalar yaptı, pas trafiğinin içerisinde muazzam hareketlilikler sağladı ve maça da damgasını vurdu. 2-0 çok önemli bir skor. Bunu yakaladıktan sonra maç içindeki inancımız ve güvencemiz daha da arttı. Kalemizde gol görsek de oyundaki inancımız devam etti.
Hakan Çalhanoğlu, Yusuf Yazıcı, Cengiz Ünder, Burak Yılmaz ve Okay Yokuşlu ile iyi bir bütünlük sağladık. Oyunun büyük bir bölümünü bu sayede kontrol ettik. Maçın büyük bölümünde kalemizde pozisyon vermedik. Rakip alanda daha çok kalan, zorlayan, maçı üçüncü gole götürmeye çalışan biz olduk. Fakat üçüncü golü yapamadığımız için rakip oyunun içinde kaldı ve direncini devam ettirdi. Son dakikada yenen golü nasıl anlatırız bilmiyorum ama bizim açımızdan baktığımızda anlatması da zor, anlaması da. Letonya'dan sonra öne geçtiğimiz ikinci maçta da skoru tutamadığımız için 4 puan kaybettik. Telafi edebilir miyiz? E lbette hâlâ önümüzde bu şanslar duruyor. Fakat daldaki kuştan ziyade eldeki kuşu tercih ederdim.