İftarla yarışmak kolay mı hiç... O özlemle, o kavuşma heyecanıyla baş etmek mümkün mü... Hele ki en tatlı fazındaki uyku da size karşıysa... Sahur daima yenikti iftar karşısında. Hep ikinci plandaydı ama yine de vardı. Kaza olmasın, uyuyakalınmasın ki oruç aç açına tutulmasın diye saatler çifter çifter kurulurdu. Telefonun alarmının değil çalar saatlerin öttüğü yıllardı. Evet, hafif yenirdi. Ama hafiften kasıt makarna, börekti! Yedikten hemen sonra mı yatılmış, bunun mevzu edilmediği, reflünün hayatları ele geçirmediği, glütenin zaten hiç cümle içinde kullanılmadığı zamanlardı.
"Daha iftar yemeğinin hazmı tamamlanmadan tatlı uykusundan uyandırılıp sobası sönmüş veya henüz ısınmamış bir odada yapılan bu 'supe' neşeli olmazdı" diye anlatıyor Refik Halid Karay. "Lokmalar ağzımızda büyür, esnemekten çenelerimiz ağrırdı; uyku gözlerimizden akardı."
Ama sonra sahurda yenenleri üstelik de "Bu yemekler hafifinden seçilirdi" diyerek bir sayıyor ki, maşallah! "Evvela 'sövüş'; ince ince kesilmiş, ortaları pembemsi, etrafı bembeyaz çerçeveli, yüze gülen buz gibi soğuk etlere bir nebze iltifat edildikten sonra pirinçli ıspanak, ebegömeçli Amasya bamyası nevinden yumuşak, yumuşatıcı, sulu bir sebze yenilmesi mutaddı. Arkasından et veya tavuk suyuna beyaz pilav yahut beyaz peynirli makarna gelirdi. Sonuncu yemek üzüm veya uryani eriği hoşafıydı."
İftarla kıyasladığınızda sahurda yenenler hafif yine de, doğru... İftar sofrasının elemanları, say say bitmiyor çünkü. "Görenek olarak şu liste kabul olunmuştu" diyor yine Refik Halid Karay ve sayıyor: "Önce iftariye... Varlıklı veya gösteriş meraklısı konaklarda havyar ezmesi, balık yumurtası dahil çerezlerle reçellerin envaı ve pide ile simit. Hurma ile zeytin şarttı; zira orucu daha ziyade kudsi mahiyet taşıyan o iki meyva ile açmak âdetti; Zemzem'i tercih eden de bulunurdu."
Şimdi sıkı durun: "İftar tepsisi kalkınca çorba gelirdi; çorbayı yumurta takip ederdi. Peynirli veya soğanlı yahut da pastırmalı yumurta konmıyan sofra yoktu. Bundan sonra gelen bir et yemeği, arkasından börektir. Börek kalkınca herhangi bir sebze. Sebze gidince pilav; pilav üstüne tatlı. Tam yedi çeşit yemek!" Evet iftarla başa çıkmak hiç kolay değil ama sahur da meydanı boş mu bıraktı biraz?
Belki artık iş güç dünyasında öğlene kadar uyuma imkânı bulunamıyor diye mi sahura kalkmaya üşeniliyor? Uyku sersemi sofra hazırlamak mı zor geliyor? Yiyip hemen üstüne yatmak sağlıksız diye mi pas geçiliyor? Sabahın erken saatlerine kadar açık mekânlara sahura gidenler de yok değil ama iftar organizasyonlarının yanında tek tük. İftar şahlanışıyla iftihar ederken, sahur rehavet içinde uykuda...