Benim büyük oğlan futbolu seviyor, lisansı çıktı, yakında U11 liginde maçlara çıkacak. Lig yaklaşık üç ay sürüyor. Oynanacak karşılaşmaların sayısı gruplardaki takım sayısına göre değişiyor. Genel bir ortalama alırsak; çocuklar her hafta bir maç yapsalar, 12 karşılaşma eder. Hadi maç sayısı 20 olsun, yeter mi?
İki yıl önce Altınordu'nun Almanya sorumlusu Yasin Özçelik'in bir röportajının bir bölümü şöyle:
Almanya'da bir genç futbolcu adayı, sezonda ortalama kaç maç oynuyor?
12 yaş kategorisinde sezonda 100 maç oynarken, yaş büyüdükçe bu sayı yavaş yavaş düşüyor... Şöyle düşünün, 6 yaşında altyapıya katılan bir çocuk, U19'a geldiğinde en az bin 500 maç oynamış oluyor. Bu karşılaşmaların yüzde 20'si ise uluslararası düzeyde gerçekleşiyor.
Türkiye'de ise bu rakam en fazla ama en fazla, 500'dür. Yani arada 1000 maçlık bir fark var.
Böylesine büyük fark, A takım düzeyinde ne gibi etkiler yaratıyor?
Tek kelimeyle özgüven.
Çocuk 13 yıllık bir eğitimin sonunda 1500 maç oynamış, Manchester City'den Arsenal'a, Roma'dan PSG'ye kadar tüm rakiplerle oynamış, fundamental eğitimini tamamlamış bir şekilde bir özgüven timsali olarak yukarıya çıkıyor... Ülkemiz futboluyla Almanya arasındaki gerçek fark bu.
Benim oğlan da yaşıtları gibi yılda üç ay ligde oynayacak, eğer çok ekstrem bir yeteneği yoksa lise sınavları yaklaşınca futbola veda edecek! Çünkü Türkiye'de hem spor, hem de eğitimin bir arada yürüyeceği bir sistem yok, altyapı eğitimi de göstermelik yapılıyor! Bu ortamda Cengiz Ünder gibi bir yıldızın çıkması aslında mucize!