"Arda Turan gibisi 100 yılda bir gelir" demişti ya; hakikaten doğruymuş.
Bayrampaşa'dan Barcelona'ya uzanan bir peri masalını bu kadar kolay çöpe atacak futbolcu da 100 yılda bir gelir.
Hayatı tribünlerde geçmiş usta gazeteci Bilal Meşe "30 yıllık meslek hayatımda ben böyle ağır küfürler duymadım" diyorsa, gerisini siz düşünün!
Yeşil sahalardan Paul Gascoigne'den Eric Cantona'ya kadar birçok arıza yıldız gelip geçti. Arda Turan da örnek olmak zorunda değil; olsa iyi olurdu elbette.
Her insan hayatında birkaç kez Arda gibi büyük bir öfke patlaması yaşayarak bir daha hatırlamak istemeyeceği hatalar yapmış olabilir. Normal olan yaptıklarından utanç ve pişmanlık duymaktır. Ama Arda "Pişman değilim" dedi ve yaptıklarını 'Adamlık' olarak tanımladı.
Eğer Arda, 70 yaşında bir gazeteciye uçak koltuğunda kemeri bağlıyken yumruk atmaya çalışmayı, boğazını sıkmayı, karısına çocuğuna ağır küfürler etmeyi adamlıktan sayıyorsa; ciddi bir psikolojik desteğe ihtiyacı var demektir.
Ne yazık ki, Arda'nın yaptıklarını 'adamlık' olarak gören ve ona destek olan futbolcular da var.
Türkiye'de yetenekli futbolcular yetişiyor.
Asıl sorun; bu yeteneklerin burunlarından kıl aldırmayan, en küçük eleştiriye bile katlanamayan, fırsatını bulduklarında gazetecilere saldıran, prim için kriz çıkaran birer kabadayı olarak yetişmeleri.
Eğitimsizlik, kültürsüzlük; var olan yeteneği de bitirir!
Arda Turan, dedesi yaşında bir gazeteciye saldırdığı sıralarda Barcelona'dan takım arkadaşı Pique'nin master yaptığı Harvard Üniversitesi'nde ders dinlerken çekilmiş fotoğrafı sosyal medyaya düştü!
Ne yazık ki, Pique gibi kültürlü, eğitimli futbolcular yerine; kabadayılar yetiştiriyoruz. Bu kabadayı yeteneklerden çok nadir zirveye ulaşanlar oluyor ama onlar da Arda örneğinde olduğu gibi güç zehirlenmesi yaşıyor.