Son yıllarda kamu spotları ve etkinliklerle organ bağışı konusunda duyarlılık artmış. Gönüllü bağışçı sayısı 175 bin 580 kişiye ulaşmış. Organ bağışında İzmir, 23 bin 158 bağışçı sayısıyla birinci sırada. İkinci sırada ise 11 bin 615 bağışla İstanbul geliyor.
İzmir'in nüfusuyla İstanbul'un arasında dağlar kadar fark var. Buna rağmen İzmir'in organ bağışında İstanbul'u ikiye katlaması önemli bir ayrıntı.Bağışta Ankara sekizinci sıradayken, Muğla'nın üçüncü olması da enteresan.
Ancak Türkiye'de organ bağışlamak da yetmiyor! Beyin ölümü gerçekleşen bir insanın organları ancak birinci dereceden yakınları onay verirse naklediliyor. Yakınların onay vermediği birçok vaka yaşanıyormuş. Asıl tartışılması gereken nokta ise şu: Bir insan hayattayken kendi hür iradesiyle organlarını bağışlıyor ama ölünce ailesi buna izin vermiyor! Evet, manevi ve duygusal yönü ağır basın bir tercih bu.
Bazen aileler, yaşadıkları büyük üzüntüyle organ bağışına izin vermiyorlar ama bu kararı alırken ölen yakınlarının son isteklerini yerine getirmemiş olmuyorlar mı?