Cümlemize geçmiş olsun, Bodrum çarşı diye bi' şey kalmamış.
Ya da müjdeler olsun, bir güzelliğimizi daha el birliğiyle mahvetmişiz. Yazık. Bayram tatili ve annemin doğum günü için Bodrum'dayım ya, arkadaşlarımızla iki gece önce Bodrum Halikarnas'ın karşısındaki Gangava'ya gidelim dedik.
Daha önce yazmıştım ama bilmeyenlere Gangava'yı tekrar anlatayım. Gangava esasen sünger teknelerinde sünger çıkartmak için kullanılan ağın adı ama benim bahsettiğim belki de Bodrum'un en iyi üç restoranından biri. Sahibi, Onur adında müzisyen bir arkadaşımız. Mavi Bar'ın tam yanındaki bu şirin yerin dörtbeş masası ve unutamayacağınız yemekleri var. Ki ben iyi yemek için dünyanın öbür ucuna giderim.
Buradaki balık mezeleri, karidesler, özellikle kalamar efsane.
Meraklısıysanız lütfen not alın.

REZİL VE BAŞI BOŞ
Yemekten sonra eski günlerin hatrına Bodrum çarşıda yürüyelim dedik. Ah keşke demeseydik de, ağzımızın tadını bozmasaydık. Böyle bir rezillik ve bir başı boşluk olamaz. Eskiden yerli yabancı turistler için harika bir dolaşma, alışveriş yapma, yemek yeme, eğlenme bölgesiydi Bodrum çarşı. Ailenle, sevgilinle, arkadaşlarınla sosyalleşir, güzel yemekler yer, harika müzikler dinler, barlarında dans eder, Bodrum'u Bodrum gibi yaşardın.
Şimdi o güzelim sokaklar baskılı tişörtçülere, üçüncü sınıf barlara, kapısında bikinili kızların dans ettiği, feci müziklerin yükseldiği kulüplere, çöp almak istemeyeceğin dükkanlara kalmış.
Mesela Halikarnas'ın önündeki o nefis sahile masaları atmışlar, ne güzel bir kafe var, ne oturmak isteyeceğiniz bir yer.
Karanlık, terk edilmiş, birilerinin kucağına atılmış, çürümeye terk edilmiş Bodrum çarşı.
Oysa ele alınsa, planlama yapılsa, o tişört-döner-pavyon dünyasından temizlense, sahip çıkılsa nasıl da güzelleşecek ve turistleri çekebilecek bir yer. Ama her şeyi çirkinleştirmekte o kadar uzmanız ki, Bodrum çarşıyı da bitirmişiz.
Bodrum Belediyesi uykusundan tez vakitte uyanmalı ve bu gidişe dur demeli. Sonra turistler neden Yunan adalarına kaçıyor diye ağlamamalı.