Başımıza gelen kötü olayları düşün düşün kopamıyoruz değil mi? Ve bu olayların mutlu anlarımızı, yaşadığımız güzellikleri gölgelemesine izin veriyoruz değil mi? Hoop eski bir kareyi alıp bugüne yapıştırıyor ve daha başlamadan iyilikleri kötüye çeviriveriyoruz değil mi? Ve bu hal sanki bizim elimizde değil de kaderimizmiş gibi değil mi? Aslında değil! Bütün bunlar zihnimizin bize oyunu. Peki, kötü şeyleri düşünmek, mutlu anları dibine kadar yaşamaktan ya da olumlu düşünmekten niçin daha kolay? Çünkü beynimiz iyilere kıyasla kötü tecrübelerden çok daha çabuk öğrenmeye programlı. Yani öyleymiş. Elime zihnimizin kötüye odaklı halini kırmak için formüller veren harika bir kitap geçti. Adı; 'Beynin Mutluluk Ayarları'. Yazarı, Rick Hanson. Okuyup altını çize çize kendimi eğitmeye çalışıyorum. Ne yalan söyleyeyim okuyunca; 'Tabii ya' deyip uygulamaya gelince köşeye sıkışıyorum. Mutluluğun, huzurun, iç sükunetinin, doyumun zor olduğu bir dönemde yaşarken size de bu sihirli kitabı tavsiye ediyorum. Bize kimsenin gelip 'mutluluğu' altın tepside sunacağı yok. İşin sırrı sadece bizde, beynimizde, alışkanlıklarımızda. 'Beynin Mutluluk Ayarları'na bir göz atın bence.