Üç yıl önce 15 Temmuz'un ardından ruhumdan taşanlar bir anda dizelere dönüşmüştü. O şiiri burada ilk yayınladığım gün şöyle demiştim: "Bu köşe var oldukça, bu şiir her 15 Temmuz'da burada olacak..." Yarın yazı günüm değil. Öyleyse bugünden analım kahramanlarımızı... Unutmadan, unutturmadan, sevgiyle, saygıyla, minnetle...
Niye şaşırdın bre gafil, tankın önüne yattım diye
Sandın ki ilk kurşunda uyacağım emrine
Unutma ki dikilen bendim 7 düvelin önüne Anafartalar'da,
Plevne'de ve dahi Malazgirt'te
Bu cesaret bana atalarımın yâdıdır
15 Temmuz tarih değil bir devrin adıdır
İmanımı zırh yaptım, al bayrağımı kefen
Düştüm istiklalimin peşine bir an bile düşünmeden
Hak dışında korkmam ne talimattan, ne emirden
İyi belle ki kılıcım en Halisdemir'den
İşte bu yüzdendir minnetim Olçok'lara
Vatanı bırakmadılar diye o hain alçaklara
Dilimdeki şehadet şerbetinin tadıdır
15 Temmuz tarih değil bir devrin adıdır