Mektup ve fotoğraf aslında sevgili dostum Oğuz Koloğlu'nun Facebook hesabına geldi. Ama çocuk sevgisini anlatması açısından 23 Nisan'a öyle yakışıyor ki, paylaşmadan edemedim:
"Alp Dağları'ndaki bu heykel, bir Türk çocuğu ve 27 arkadaşını temsil eder.
İsviçre'ye okumaya gönderdiği oğlunun sonu için babası kendini ölene kadar affetmedi.
Küçük Doğan'ı yaşatmak için Doğan Kardeş Dergisi'ni çıkarttı.
Hikayesi şöyle:
Ellerini Alp Dağları'na doğru kaldırmış, isyan ve korku içinde bir çocuk heykeli.
Bir dergi. Bir kitaptan alıntı. Bir çocuk fotoğrafı. Bir anıt...
Merhaba. Alakasız gibi bir sürü fotoğraf yan yana.
Haklısın. 'Ne alaka?' diyorsun.
Belki ilgini çeker diye bir şeyler anlatacağım sana. Hüzünlü ve ucu açık, uzun yıllar önce yaşanmış bir hikayesidir bu... Öğrenince ya da şayet biliyorsan içinin tekrar acıdığını hissedeceğinden eminim.
1939 yılında, 10 yaşındaki bir çocuk Türkiye'den İsviçre'de Alp Dağları'nın eteğinde küçük bir kasabadaki uluslararası özel bir okula eğitim için gönderilir ve öğrencilerin üzerine bir piknik gezisi esnasında çığ düşer. 28 öğrenci hayatını kaybeder.
Ne yazık ki bu çocuklardan ikisinin cesetleri hiçbir zaman bulunamaz. Bunlardan biri Türkiye'den gönderilen, diğeri de İsviçreli çocuktur.
Baba kendini, 10 yaşındaki küçük oğlunu kendisi gibi eğitime yurt dışına gönderdiğinden dolayı 1991 yılındaki son nefesine kadar hiç affetmedi. Sonra ölen oğlunun hatırasına, üç kuşak boyunca ilgi ile okunacak bir çocuk dergisi yayınladı Türkiye'de. Yine çığ altında kalan ve bugüne kadar bulunamayan oğlu için İsviçre'deki Films kasabasında olayın geçtiği yere bir heykel yaptırdı.
Beyoğlu'nda aldığı apartmana oğlunun adını verdi.
İşte bu acılı ve pişman baba, Yapı Kredi Bankası kurucusu Kazım Taşkent'tir.
Hatırasına üç kuşak boyunca çıkartılan ve çocukken benim de zevkle okuduğum derginin adı Doğan Kardeş'tir. Meşhur apartmanın adı da Doğan Apartmanı'dır. Çünkü 1939 yılında çığ altında kalan ve hâlâ bulunamayan 10 yaşındaki fotoğrafını gördüğünüz güzel yüzlü çocuğun adı ise Doğan idi...
Eğer sıkılmazsan, bir başka gün de sana diğer küçük çocuğun hikayesini yazarım. Hani Doğan ile birlikte cesedi hiçbir zaman bulunamamış, İsviçreli Dapio ismindeki çocuğun ve ailesinin hüzünlü hikayesini... Esen kal.
Saim Acar."
Doğan Kardeş Dergisi, pek çok yaşıtım gibi benim de çocukluğuma dokunan, gençliğime yön veren bir baş ucu kaynağıydı. Ama içimi neşe ve bilgiyle dolduran bu eşsiz pınarın kaynağında gözyaşlarının çağladığını tam 45 yıl sonra öğrendim...
Bu çok özel günde duama ortak olacağınızı biliyorum:
'Allah kimseyi evlat acısıyla sınamasın...'