Bilime her zaman saygım büyüktür. Bu nedenle uzman pedagogların '2 yaşına kadar çocuklara asla televizyon izlettirmeyin' şeklindeki uyarılarını önemsiyorum. Özellikle çocukların televizyonun önüne 'park edilmelerine', televizyonun 'oyalama, yemek yedirme ya da uyutma aracı' olarak kullanılmasına bu sütunlarda her daim karşı çıkarım.
Ancak bu konuda kişisel tecrübelerim bana farklı şeyler söylüyor. Bebeğimiz, üç-dört aylık olduğundan bu yana kısa sürelerle televizyon izliyor. Onun televizyon repertuvarını sadece yaşına uygun çocuk kanallarındaki birkaç eğitici çizgi film ile sınırlı tutuyoruz. Bu seçici tavrımızın çocuğumuza zarar değil, aksine fayda sağladığı kanaatindeyim. Bizim minik Ela, daha şimdiden renkleri, sayıları, selamlaşmayı, paylaşmanın erdemini, gündüz ve gecenin farkını, tüm hayvanların ve meyvelerin isimlerini öğrendi. Bazen öyle cümleler kuruyor, öyle yorumlara girişiyor ki, ağzımız bir karış açık kalıyor.
"Nereden öğrendin sen bunu?" diye sorduğumuzda, hınzırca gülerek "Çizgi filmden" diye cevap veriyor.
Özellikle Minika, TRT Çocuk, Baby TV ve Baby First kanallarında bu konudaki bilinç ve sorumluluğun çok geliştiğini fark ettim. Eskiden bazı çocuk kanallarında sadece vurdulu kırdılı çizgi filmler yayınlanırdı, şimdi eğitimin ön planda tutulduğu bir yayın politikası var. Pedagogların bu yeni yayıncılığı titizce inceledikten sonra çocukların televizyon izleyip izleyemeyeceği konusundaki görüşlerini yeniden gözden geçirmeleri gerektiğine inanıyorum.