Aslında bu yazının ana fikrini bana Müfit Can Saçıntı'nın filmi 'Yaşamak Güzel Şey'deki bir sahne verdi. Babası, ilk kez aşkı tanıyan kızına yemek masasında nasihat ediyordu. Bir ara şöyle dedi: "Bizim zamanımızda flört etmenin adı, konuşmaktı..."
Ne kadar da doğru... 'Sevgili olmak' lafını söyleyemezdik cesaret edip de. 'Şu, şununla konuşuyor' ya da 'Çıkıyor' denilirdi o günlerde. Konuşmak... Günümüz sevgililerinin ihmal ettiği en önemli olgu. Eski dilde aşkın diğer adının 'muhabbet' olduğunu nasıl da unutmuşuz değil mi? Şimdi aynı kafede buluşan genç kız ile delikanlı, birbirleri ile konuşmak şöyle dursun, birbirlerinin gözünün içine bile bakmıyorlar. Peki ne yapıyorlar?
Akıllı(!) telefonlarının ekranını parmaklarıyla kaydırıyorlar. Asıl kayanın, kendi hayatları olduğunu fark edemeden...