Tam da köşenin son yazısını bağlayıp noktayı koyacakken geldi acı haber. Turgay Ağabey'i (Şeren) kaybetmişiz.
Onu çıplak gözle seyretmeye yetişememiştim ama büyüklerimizden onun efsanevi maçlarını çokça dinlemiştim. Önce mahalle maçlarında, sonra üniversite takımında ve daha sonra da amatör ligde kendime mevki olarak 'kaleciliği' seçmemin başlıca sebebiydi 'Berlin Panteri Turgay'.
Spor muhabirliği ve yazarlığı yıllarımda da rehberimdi. O zamanlar 'takım yazarlığı' daha peydah olmamıştı. Herkes 'spor' yazarıydı. Galatasaray camiasından yetişmesine, kulübün ekmeğini yemiş olmasına rağmen en 'tarafsız' satırların yazarıydı Turgay Ağabey.
Sonra 'televizyonda spor yorumculuğu' modası başladı. Turgay Ağabey, o işin de hakkını verdi. Hiç eğilip bükülmedi; hiçbir zaman 'trendlerin, modaların' peşine takılmadı. Ne düşünüyorsa onu söyledi, ne gördüyse onu yorumladı. Kimileri gibi, kameranın kırmızı tali ışığı, onun gözünü almadı. Kendisini 'şovun popülaritesine' kaptırıp medya maymunu olmadı.
Bundan altı ay önce Sancaktepe Belediyesi, onu yaşarken onurlandırmak için Turgay Şeren'e Saygı Gecesi düzenledi.
Galatasaray kulübünden bile bir elin parmakları kadar insan geldi. Eminim Turgay Ağabey; yediği hiçbir gole, Galatasaray'ın kendi kalesine attığı bu vefasızlık golü kadar üzülmemiştir.
Mekanı cennet olsun...