Temizlik hastalarını bilirsiniz.
Her evde olmasa bile her mahallede en az birkaç tane vardır. Onlar, temizlik ve hijyeni 'takıntı' haline getirmiş obsesif vakalardır. En sevdikleri koku, çamaşır suyudur. 'Yağmur yağıp leke yapsa da şu camları yeniden bir silsem' diye adeta yağmur duasına çıkarlar. Sabunlu bez adeta altıncı parmakları gibidir.
Bir kırıntının yere düşmesi onlarda bir göktaşının dünyaya çarpması etkisi yaratır.
TRT HD'de izlediğim program da bu temizlik hastalarının yeniden tedavi edilip toplum hayatına kazandırılma sürecini anlatıyordu.
En verimli yöntemi ise İngilizler geliştirmişti. Temizlik hastası beş kadını bir araya getirip bir 'tim' oluşturdular ve onları kamu binaları ile umumi tuvaletlerin temizliğinde görevlendirdiler. Hem kadınlar içlerindeki temizlik canavarının enerjisini boşaltıp onu ehlileştirmeyi başardılar, hem de kamu alanlarını 'cillop' gibi yaptılar.
Tabii bundan en karlı çıkan da, yıllık temizlik harcamaları 4 milyon sterlin azaltılması nedeniyle kentin ortak alanlarını temiz tutmak için kara kara düşünen Londra'nın yerel yönetimi oldu!
Temizlik yapmak için delirenlerle, temizliğe muhtaç alanları bir araya getirmek...
İşte ben buna 'organizasyon' derim!