Virüs nedeniyle günlerini evde geçiren Öykü Gürman "Hareketli bir hayatım olduğu için evde kalmak beni zorladı" diyerek ekledi: Ancak böyle şartlar insanı üretmeye itiyor. Rahatken insan yaratıcı olamıyor. Sanat ve üretken olmak psikolojimi dengede tutuyor
SANATLA CAN SIKILMAZ
Karantina günleriniz nasıl geçiyor?
Uzun zamandır ilk defa bu kadar fazla evde kaldım. Evde olmak sürekli bir çalışma hali... Çamaşır, bulaşık, düzen, toplama, temizlik... Herkes gibi bir rutinin içine girdim. Yemeiçme konusunda kesinlikle ortak bir noktamız olduğunu düşünüyorum hepimizin. Yeni tarifler denemenin getirdiği bir yeme hali söz konusu bende de, afiyetle yiyorum, tüketiyorum. Bu rutinlerin dışında kitap okuma fırsatı da buldum. Ayrıca dizi de izliyorum.
Psikolojinizi nasıl dengede tutabiliyorsunuz?
Zorlanıyoruz zaman zaman tabii. Ama bir gerçek var ki; zor ve konforsuz olan şartlar, insanı üretmeye itiyor. Çok rahatken, huzurdayken yaratıcı olamıyor insan. Benim için çok şükür ki; sağlığımız yerinde, birinci dereceden herhangi bir yakınımızda virüs belirtileri yok. O kadar alışmışız ki koşturmacaya ve sürekli hareket halinde olmaya... Çok canlı ve yaşayan bir şehirde, rutinlerin içinde bir yaşam tarzına da sahip olmadığımdan evde kalmak beni çok daha zorladı.
Koronavirüs herkese uzun uzun düşünme fırsatı verdi. Siz bu dönem nelerin farkına vardınız?
İnsan zihninin en kuvvetli ihtiyacı; eşya ve olaylara düzen vermektir. Düzensizlik zihin için yokluğu ifade eder, düzen ise insanın kendi varlığını anlamasının ana koşuludur. Bu bakımdan sanat da bir düzene koyma işidir. Bu düzeni yaratmak ve kendime yakın olmak adına düşünecek çok zaman buluyorum. Sanat ve üretken olma fikri, ruhu dengede tutuyor beni. Bir yağlı boya tabloya ya da bir fotoğrafa bakmak, bir müzisyenin, bir ressamın hayatını okuyarak bilgi sahibi olmak iyi hissettiriyor. Sanatla, müzikle ve kitaplarla ruh dengede oluyor ve can sıkıntısı olmuyor.
Sahneyi de özlediniz değil mi?
Sahnede olmayı, dinleyicilerimle buluşmayı, gözlerinin içine bakıp onlarla şarkı söylemeyi de çok özledim.
