Geçen günlerde Antalya'dan İstanbul'a geliyoruz. THY büyük bir uçak koymuş. Kontrolden geçip uçağa girdik. Büyükler yerleşmeye çalışırken, çocuklar hemen çizgi filmlere saldırdı. Tam seyretmeye başlamışlardı ki... Yayın kesildi.
Aaa, maaa derken uçak kalktı. Ancak yayın mafiş. Ebeveynler yakaladıkları bir hostesi sorgulamaya başladılar: "Yayın niye gitti? Yayını açın!" Hostes gülünç bir beyaz yakalı üslubuyla laf yetiştirmeye çalışıyor: "Şirketimin politikası böyle".
Millet bu manasız cevap yüzünden kızmaya başladı. "Ne politikası, geçenlerde bindik açıktı." Seslerin yükselmesi, makul bir gerekçe sunamamanın sıkıntısını çeken hostesin imdadına yetişti. "21 yıllık hostesim, benimle böyle konuşamazsınız" dedi karakter. Ve gitti.
Bir arkadaşa sordum. Bir aydır böyleymiş. Yurt içi uçuşlarda film göstermeyi kesmişler. Acaba telif hakkı ödememek için mi?
Bu olay, zamane velilerinin, çocuklarını oyalamakta nasıl da zorlandıklarını gösterdi. Alt tarafı bir saatlik uçuşta bile dijitalden, elektronikten medet umuyorlar. Aksi halde çocuklar ağlamaya ve tepinmeye başlıyor. Gemi azıya almış durumdalar. Bu şımartılmış veletlerin yetişkinlik hallerini çok merak ediyorum.