Mehmet Aslantuğ son derece beğendiğim bir oyuncu. Yıllar önce Antalya'da iki yıl üst üste en iyi oyuncu seçildiği unutulabilir mi? Sinemayı uzun zamandır ihmal etmişti. Kaynaklara göre, 14 yıl öncesinin filmi
Akrebin Yolculuğu'ndan beri... Sanatçı bu kez komple sinemacı olarak dönüyor; yazıp yönetmiş ve de eşi Arzum Onan'la birlikte oynamış. Ama tüm iyi niyetimize ve ona karşı sevgimize rağmen, başarıdan söz etmek zor. Film yıllar önce ayrılmış bir çiftin öyküsü. Ama onların gerçek karakterlerini, geçimsizliklerinin kökenini pek aramayın. Bize hissettirilen, sadece Arif'in bunalımlı, alkole ve boheme düşkün bir sanatçı olduğu ve evliliği başaramadığı. Bu nedenle büyük kenti terk edip Ege kıyılarına yerleşmiş. Bir sahnede resimlerini de toplayıp yaktığı görülüyor! Ayrılıktan sonra dünyaya gelen kızınıysa hiç tanımıyor. Yeni bir hayata başlamak isteyen eski karısı Zuhal, gelip onu buluyor ve ABD'ye gideceği için, beş yaşındaki kızını bir süreliğine ona emanet ediyor. Kız Arif'in babası olduğunu bilmemektedir. Acaba Arif ona açılmayı başaracak mıdır? Hemen tüm gerilimi bu olan bir hikâye olabilir mi? Olur, ama o zaman da yazıdan filme her şeyin son derece kusursuz biçimde kotarılması, karşımıza özgün karakterler, çarpıcı durumlar, inci gibi işlenmiş diyaloglar getirilmesi, kimi yerlerde bu bitmeyen hüznü dengeleyen, yüzümüzde biraz güller açtıracak bir gülmece duygusunun varolması gerekir. Oysa bunların hiçbiri yok. Ne üstün bir oyunculuk, ne sivrilen birkaç karakter, ne de akılda kalacak bir diyalog... Gerçi temiz bir işçilik, belli bir sinema duygusu yok değil. Ama işte, o malum 'eli yüzü düzgün' etiketinden fazlası yok. İnsan oturup bilmem kaçıncı kez
Kramer Kramer'e Karşı'yı izlemeyi seçebilir!
AŞKIN İKİNCİ YARISI *
Yönetim ve senaryo: Mehmet Aslantuğ Görüntü: Volkan Kocatürk Oyuncular: Mehmet Aslantuğ, Arzum Onan, Emre Karayel, Orhan Güner, Gülenay Kalkan, Sanem Fidan Detay Film yapımı.
