Panik fırsatçılara gün doğurdu.
Hayretle izliyorum. Üzülüyorum...
Toplum olarak ne ara bu hale geldiğimizi düşünüyorum.
Biz değil miyiz komşusu açken kendi tok yatmayan? Bir Koronavirüs mü bizim tüm değerlerimizi alt üst etti.
Yoksa ahlaki erozyon mu yaşıyoruz.
Tedbirli olalım...
Ala...
Ama tedbiri paniğe, paniği fırsatçılığa çevirmeyelim.
Bu millet kurtuluşundan kuruluşuna birçok badireler atlattı.
Devlet refleksi Koronavirüste olduğu gibi fırsatçılarında tepesine binecektir.
Biniyor... Üç kuruş fazla kazanma hırsınızı bugünlerde rafa kaldırın. Bu kazancınızın hak ve hukuk çerçevesinde karşılığı yok.
Söz fırsatçılıktan açılmışken bir yaşanmışlığa tanıklığımı aktarayım.
Çocukluk arkadaşım kardeşim Ruşen Aydın... Öfkeli, bir o kadarda kızgın. Annesi kolonya istemiş.
Mahallenin bakkalına gider. Her zaman 18 liradan aldığı kolonyaya 32 lira verince çılgına döner. Annesinin isteğini yerine getirir. Ama öfkesi dinmedi… Peki, sonrası; sesimi çıkarmadım. Ne diyeyim. Yıllardır annem mahallenin bakkalında alışveriş yapıyor. Anneme söylesem üzülecek. Bakkalın oğluna tepki göstersem kıracağım. Bir daha selamlaşmayacağız. Ruşen, anlattıklarıyla yaşadıklarını yutkundu. 'Sakin ol' demekle öfkem bir birine karıştı.
Geçmişe gitmeye gerek yok. Bizim toplumun kodlarında fırsatçılık olmadığı gibi paylaşım var… Acıyı hüznü, sevinci mutluluğu olduğu gibi. Elindekini de paylaşmak.
Ahlaksızlığa, fırsatçılığa fırsat vermeyelim.
Tepkimizi de en sert şekilde gösterelim.
Haberlere bakıyorum raflar yağmalanmış...
Biz savaşta dahi yağma yapmamış, bir dilim ekmeğini paylaşmış bir milletiz...
Evlerinize stokladıklarınızın kullanma süreleri bitmeden komşularınızla paylaşın.
Memlekette kıtlık yok. Savaş hali yok. Bu milletin varoluş kodları ile oynamayın. Hayatı tedbirli yaşayın ama abartmayın.
Beni koronavirüs değil ama bizi biz yapan değerlerimizin kayboluşu vuruyor.
Etiketlerin yakasını bırakın.
Hakkın ve halkın rızası yok.