Ahmet Türk'ün başına geleni biliyorsunuz. Bilmeyenler için bahsedeyim kısaca. Ankara'daki evini bir başka semte taşımak istemiş. Bir hemşerisi de ona evini kiralamış. Fakat eşyalar kamyondayken hemşeri, "Kusura bakma komşular seni burada istemiyor Ahmet" deyip verdiği sözden vazgeçmiş.
Bu haberi okuyunca canım sıkıldı. İçim karardı.
Aklıma 1999'da Kürt kökenli eşimin Avşa Adası'nda anne ve babamız için kiralık yazlık bakarken başına gelen o tatsız olay geldi.
Ev sahibesi kadının eşimin memleketini öğrendikten sonra, "Erzurum'un Kürtlerinden misiniz? Türklerinden misiniz?" diye soruşu... Cevabı aldıktan sonra da, "Kusura bakmayın... Biz Kürtlere ev vermiyoruz!" deyişi.
Kocamın suratını hatırlıyorum, bugün gibi...
Zaten esmer olan yüzü kapkara kesilmişti. Acayip refüze olmuştu. Ne diyeceğini bilememişti. Ben dayanamayıp kadına çıkışmaya kalkınca da, "Tartışma Sevilay... Boş ver gidelim buradan" diyerek uzaklaştırmıştı mekândan.
Olayın gecesinde bir şişe rakıyı devirip, içini dökmüştü bana ve anneme... Küçükken yaşadığı benzer olayları anlatmıştı. Size abartılı gelecek belki ama rakının da etkisi ile hüngür hüngür ağlamıştı kocacığım.
Sonra da gaza gelip, hırslanıp, "İzin verirsen biriktirdiğimiz bütün parayla buradan ev alacağım" demişti.
Planımız İstanbul'dan bir ev almaktı aslında...
Bozduk.
Ertesi günü apar topar gidip, kendisi de Kürt kökenli olan bir müteahhitten hâlâ her yaz gittiğimiz o evi aldık.
Bunu niye yazdım biliyor musunuz?
Ahmet Türk'ün yaşadığı bu olayın ne kadar acı verdiğini ve bir Türk olarak o acıya bire bir nasıl şahitlik ettiğimi anlatmak için...
Bir de Kürt meselesine, ötekileştirmeye, itilip, kakılmaya tamamen sübjektif bakan insanların Ahmet Türk'ün ya da benim eşimin yerine geçerek empati yapmalarını sağlamak için...
Ve artık mümkünse o insanlara, "Nasıl olur ya! Bu ayrımcılık... Bu kafatasçılık... Bu çağda... Bu yüzyılda?" sorusunu sordurtabilmek için!
Bilmem başarabildim mi?