Lider olmanın getirdiği stres, daha maç başladığında kısa süre içinde hem futbolcularda hem de Tolunay Kafkas'ta açıkça görüldü. Bir de buna erken yenen sürpriz gol eklenince maçın zorluk derecesinin iyice artacağı belli oldu.
Kayseri rakibinin üzerine yüklendi ama bu baskıda plan program yoktu. Ali Turan ve Makukula'nın kaçırdığı net pozisyonlar sonrası stres daha arttı. Çünkü Kayserili futbolcular, takım olarak hakemle oynamaya başladılar.
Kartını az kullanan, ikili mücadeleleri oynatan, ev sahibine prim tanımayan, seyirciden korkmayan tek hakem olan Yunus Yıldırım, Kayseri için handikap teşkil etti. Bunu bilen Antalya da disiplin içinde kora kor mücadele edince dakikalar Kayseri aleyhine işliyordu.

ÖZDİLEK DERS ÇIKARMIŞ
İkinci yarı başında da bir sürpriz beklenmeyen gol daha gelince Kayserili futbolcular bütün morallerini kaybettiler. Önce bir can havliyle kısa süre baskı kurdular; sonra ise maçı kendi haline bıraktılar.
Tolunay Kafkas'ın en büyük yanlışı maça hem futbolcularını hem de kendisini zihinsel olarak hazırlayamamış olmasıdır.
Geçen hafta da zorlu İstanbul Belediye deplasmanında maça adeta yenik başlamışlar ama hiç stres yapmamışlardı.
Tolunay'a ikinci eleştirim de fiziki güçsüzlükten geçen hafta da çok kötü oynayan Gökhan Emreciksin'e bu maçta da görev vermesidir.
Antalya, alışılmış takım ruhuyla çok iyi mücadele ederek zorlu deplasmanda hayati bir üç puan kazandı. Az forvetli, kalabalık orta sahalı, alan daraltan savunma kurgularıyla zoru başardılar.
Alan daralınca yürekli oyunculardan Orhan ve Yalçın da başarılı oldular.
Eğer geçen hafta Galatasaray karşısında 2-0'dan sonra bu düzenle oynasalar kazanırlardı. Mehmet Özdilek gerekli dersi çıkarmış.
Yunus Yıldırım'ın her zaman eleştirilecek yanları oluyor. Ama cesaretine laf söylenemez. Bütün hakemler Yıldırım gibi cesur ve objektif olsalar Türkiye Ligi, hakemlere yapılan kronikleşmiş hale gelen baskıdan kurtulur.