Yıllar yıllar önce bir milli maçtan dönüyorduk, takımla beraber..
Uçağın içi curcuna..
Sigara dumanı.. (O zaman serbest)..
Hostesler içki yetiştiremiyorlar..
Takımın nerdeyse tamamı, koridorlarda ayakta.. Toplanmış, şarkılar, markılar..
Bu kıyamet içinde önümde oturan birisi, bir saattir kafasını kaldırmadan okuyor..
Uzandım baktım..
Futbolcu Tolunay Kafkas.. Okuduğu kitap Dava.. Kafka..
Kafka okuyan futbolcuyu oturmuş yazmıştım, o zaman..
Ayni Tolunay, şimdi kendisine "Geçmiş olsun" diyen gazetecilere sövüyor.. Sinkaflı hem de.. Maçtan sonra elini uzatan Fenerbahçe Hocasını da azarlıyor, elini havada bıraktığı yetmezmiş gibi..
Bana sorarsanız, çok başarılı bir hocalık dönemi yaşayan, Karabük gibi izleyenlere zevk veren bir takım, Erdem gibi, Hakan gibi harika oyuncular kazandıran Tolunay'daki bu değişim neden..
Kafka okumayı sürdürdü de, "Değişim / Die Verwandlung"a mı geldi sıra..
Hani "Gregor Samsa, bir sabah uyandığında kendisini yatağında hamamböceği olarak buldu" diye başlayan!..