Aslında seçim süresi olarak düşünülürse pek fazla zaman da kalmadı ama, bu ülkede hala tek bir Cumhurbaşkanı adayı yok..
Favori iktidar partisi adayı hala belli değil.. Tahminin, tartışmanın bini bir para.. Muhalefet deseniz, bırakın aday ilan etmeyi, seçime nasıl gireceğine karar veremedi. Liderler durmadan tur atıyorlar.. Zemin yoklayacaklar.. Yokla zemini de, zaman kalmadı yahu..
Pazar öğleden sonra evde gazeteleri yaymış keyif yaparken, Hürriyet'in pazar ekinin kapağını gördüm.. Yarım sayfa boyunda bir fotoğraf.. Orhan Pamuk, bir fotoğraf makinesinin vizöründen bana bakıyor..
Birden "Yahu, benim cumhurbaşkanı adayım bana bakıyor" lafı düştü kafama..
Orhan Pamuk'u romancı olarak okumayı başaramadım, kısa öykülerini sevdiğim halde.. Ama Nobel alarak bana ve ulusuma en büyük gururlardan birini kazandıran, o!..
Siyasetle alakası yok. Bu benim kafamdaki "Cumhurbaşkanı" için avantaj aslında..
Her partiye ayni derecede yakın, ya da uzak.. Partiye, adama değil, fikre bakıyor.
Fikrin yanında, ya da karşısında oluyor, adamın değil.
Bu ülkenin tüm insanlarına yakın.. Azınlık haklarına ilk sahip çıkanlardan..
Gerçek liberal.. Dünya görüşü çağdaş.. Dünyada saygınlığı dorukta.." Nobel ödüllü bir Cumhurbaşkanına sahip ülke" diye bakacaklar, Türkiye'ye..
Ünlü besteci Sibelius'u bütün dünya tanır, Finlandiya Cumhurbaşkanı olarak. Bana bir Finlandiya Cumhurbaşkanı daha söyleyebilir misiniz?.
Vaclav Havel edebiyatçıydı, Çek Cumhurbaşkanı oldu. Bana bir Çek Cumhurbaşkanı adı daha söylesenize..
Sanatçı cumhurbaşkanları iyidir. Kalıcıdır. Tarihe iz düşerler.
Milletvekili seçimlerinde adayım Sırrı Süreyya Önder'di. İstanbul Belediye Başkanlığı seçimlerinde de gene ona oy verdim.
Kusura bakma Sırrı.. Bu defa adayım Orhan Pamuk..
Bir dünya vatandaşı olarak iyi düşünün.. O makama ne kadar yakışacağını göreceksiniz!..