"Yolunuz düşerse" demiyorum.. "Yolunuzu düşürün" diyorum.. Bir harika sergi var, Caddebostan Kültür Merkezi'nde.. Pisi pisine, bir anakent trafik işgüzarlığı ve bir geri zekalı şoför yüzünden en verimli çağında pisi pisine kaybettiğimiz Cumhuriyet Anıtlarının bana sorarsanız en büyük heykeltıraşı Tankut Öktem'in "Yaşamboyu" sergisi bu.. Kızı, Sevgili Oylum hazırlamış..
Daha girişteki dev anıtlarla çarpılıyorsunuz..
Bir Çanakkale.. Bir Nazım.. Bir efe, elinde sazı.. Asıllarından bire bir dökmüş, kendisi de heykeltıraş olan Oylum, tunçtan..
Merdivenleri çıkınca, orijinaller, bire bir hazırlamış tıpkılar.. Bugün oldukları yerde çekilmiş dev fotoğraflarla bir yaşamın en seçkin eserleri..
Hocayı ilk gençliğinden, ilk çalışmalarından başlayarak anılarla anlatan fotoğraflar da var.
Açılış kalabalığını yararak hepsini görmek, duvarlara, eserlerin yanına konan açıklamaları okumak istiyorum..
Atatürk'ten İsmet Atlı'ya, Muharrem Ertaş'tan Çanakkale'de yaralı Anzak askerini taşıyan Mehmetçik'e herkesi anıtlaştırmış "Benim için önemli olan yaşamın kahramanlarıydı. Yaşamı başarmış, onurlarıyla kazanmış herkesin heykeli yapılabilirdi" demiş, hocam..
Cumhuriyet Heykeltraşının bol Atatürk çalışması var.. Ama Ata hep birileriyle..
"Atatürk'ü tek başına yapıp ilahlaştırmadım. O gücünü halkından alıyordu. Halkıyla birlikte anıtlaştırdım" diyor..
Bir sözünü yazıp, cüzdanıma yerleştirdim..
"Anadolu insanının iyiyi hak ettiğine ve doğru şeyler sunulursa, herkesten iyi anlayacağına inanırım.."
"Sanat" diye yutturmaya çalıştıkları ucuzluklar için "Efendim halk bu kadarını anlıyor, bunu istiyor" diyenlere "Güzel neyi verdiniz de, benim insanım kabullenmedi" diye sorarım yıllardır..
Hocam yanıtını vermiş bile..