Takımlar yeni sezona yeniliklerle girerler.. Spor sayfalarının manşetlerini süsler bu yenilikler..
İki amaç güderler kulüpleri yönetenler, bu yeniliklerle.. Birincisi rakiplerine üstünlük sağlamak.. İkincisi.. İnsanların hemen hepsi, ne kadar tutucu, ne kadar klasik olurlarsa olsunlar, yeniliklere meraklı olurlar. Bu duyudan yararlanıp, daha fazla seyirci, hatta yeni taraftar edinmeyi hesaplarlar..
Peki, işleri bu kulüpleri izlemek olan spor sayfaları ne yaparlar?..
Yeni sezona girdik, ligi, Avrupa elemeleri ve milli maçlarıyla..
Bir, tek bir spor sayfasında bir yenilik gördünüz mü?.
"Yeni sezon başlıyor.. Biz de okurlarımıza bir sürpriz yapalım" diyen, oturan düşünen, araştıran ve uygulamaya koyan var mı?.
Hayır.. Hepsi geçen yıl bıraktıkları yerden devam ediyorlar.. Hadi geçen yıl parlak olsa neyse..
Spor sayfaları okunmaz oldu. Bakılıp geçiliyor.. Ağır mı konuşuyorum..
O zaman işte tüm okurlarıma soruyorum.. Sezonun başladığı temmuz ortasından bu yana, bana hatrınızda kalan, o gün, ertesi gün, evde, işte, tatilde, kahvede, okulda, dershanede, her nerde bir araya geliyorsanız orada size "Falanca gazetede gördün mü" dediğiniz bir yazı, bir başlık, bir fotoğraf, bir karikatür, herhangi bir şey oldu mu?. Ya da heyecanla naklettiğiniz bir haber.. "Yahu falan gazetede okudum.. Bomba gibi" dediğiniz.. Ve tabii, doğru çıkan.. Haberler, hele transfer haberleri öylesine sallanıyor ki, artık kimse inanmıyor.. Her yıl yüzlerce futbolcu transfer ediyor gazeteler üç büyüklere mesela.. Onda biri gerçekleşmiyor.. Bu yüzden millet gazeteye değil, haber TV'lerinde geçen alt yazıya inanıyor artık. "Falanca kulüp filanca ile anlaştığını borsaya bildirdi." Ötesi palavra..
O haberi gazeteye koyan, palavra olduğunu biliyor. Okurun onun palavra olduğunu bildiğini de biliyor. Okur da onun bile bile koyduğunu biliyor..
Bu oyun yıllardır sürüyor.. Süsü de şu.. 30 palavranın 29'u fos çıkıyor, biri tesadüfen tuttu mu, kupür basıyor gazete.. "Haber bizde okunur" diye, hiç sıkılmadan.. Lafı uzattım. Dert o kadar büyük ki.. "Bir dokun bin ah dinle.."
Yeni sezon başlarken, "Yenilik" yapan bir tek gazetede var mıydı peki?.
Spor sayfalarında son yeniliği nur içinde yatsın Namık Ağabey (Sevik) yaptı.. Yıldız sistemini getirdi.. Bir de "Beş kalemden maç.."
Şimdi her gazete hala ayni şeyi tekrar ediyor..
Yıldızları nota çevirdiler.. Okurun zerre itibar göstermediğini bile bile.. Namık Ağabey'in yıldızları, bir hafta boyu tartışılırdı.. Biz Ankara'da maçtan döndük mü, beşten dokuza kadar yıldız tartışması yapar, yazılara ancak o zaman başlardık. Çünkü her gazetede yıldızlar ilk bakılan yerlerdi.
Bugün bakan yok. Niye?. O "Acele" yüzünden okur artık yıldızların maçın en geç 20'nci dakikasında verildiğini biliyor.. Hiç bir özelliği ve önemi yok..
Namık Ağabey, maç yorumunu birden fazla kaleme yazdırırken, ilginç imzalar bulurdu..
Kimlere kimlere yazdırırdı, toplumun bambaşka kesimlerinden.. Meraktan okurduk.. Ama onların yanında, şurup gibi okunan maç yazıları olurdu.. Kahraman Bapçumlar, İslam Çupiler o müthiş "Maç yazısı" rekabeti içinde doğdular.. Bugün maç yazısı diye bir şey kalmadı.. Hepsi şişirme..
"Efendim televizyon çıktı. Millet maç yazısı okumuyor."
Hadi canım sen de.. Hem de maçtan günlerce sonra Rob Hughes'u niye okuyorum.. Adam Ronaldo'nun hem de defalarca seyrettiğim golünü öyle incelikleriyle yazıyor ki, okuması seyretmekten zevkli.. Böyle yazar kaldı mı?. Bıraktık mı?..
Maç, daha maç başlayınca, ekran başında oturan biri tarafından yazılmaya başlanıyor. Bitince de son cümle konuyor.. O zaman okunur mu?.
Spor sayfalarının, devrime ihtiyacı var.. Önce spor sayfası olacaklar. Futbol, hatta üç büyükler sayfaları olmaktan çıkıp..
Sonra servisçe oturup düşünecekler..
"Yarın nasıl fark yaratabiliriz?.."
Gazetecilikte başarının sırrı budur..
Fark yaratmak.. Herkesle, en önemlisi de, dünkü kendi sayfanla fark yaratmak!..