Akşam elimde daldım gittim.. Semra Kardeşoğlu enfes bir İlhan Selçuk yazısı yazmış. O yazının içindeki fotoğraflardan biri.. Ölümsüz İlhan Ağabey çakı gibi genç.. Gene mahkemede.. Arkasında üç jandarma.. Yanında kendisiyle birlikte yargılanan sorumlu müdür.. Oktay.. Bizim Baba Oktay.. Oktay Kurtböke.. Çok genç yaşta yitirdiklerimizden..
Yeni Gün'de spor servisi şefliği yapıyorum. Bir gece "İçerde bir yeni arkadaş var" dedi, Kışlalı.. Mekteb-i Sultaniliymiş.. Çok iyi Fransızca bilirmiş. Güreşçilik de yapmış.. Serviste deneyeceğiz..
O Oktay, Cumhuriyet'in Genel Yayın Müdürü oldu, birkaç sene sonra.. O kadar hızlı öğrendi gazeteciliği, o kadar hızlı çıktı merdivenleri.. Müthiş bir gazeteciydi, müthiş de çalışkan.. Ama en müthiş yanı, sohbetleriydi.. "Baba Oktay" olmuştu adı serviste.. En sevilen adam olduğu için..
Akşam'daki resimde, resim altı yoktu. Oktay'ın Cumhuriyet'inde yayınlansa o resim, arkada duran jandarmaların adı bile yazardı oysa..