Heyecanla odama gireli günler oldu.. Arkasında Yasoş.. Ayşe'nin elinde daha piyasaya çıkmamış CD'sinin kopyası.. "Dinle" diyor bana.. Dinliyorum.. Yarım kulak, açıkçası..
Yıllar önce dinlemişliğim var Ayşe'yi, babası ile birlikte CRR'de konserde.. Bir de Günay'da galiba.. Hoş bir aile tablosuydu Neco ve kızları, Zeynep'le Ayşe.. Sonra kızlar yollarını ayırdılar.. Ayşe gazeteci oldu, Zeynep fotoğrafçı..
Şimdi CD yapıyormuş Ayşe, duyuyorum.. "Eski heves canlandı" diyor geçiyorum..
Ama şarkılar odamda yükseldikçe, dikkat kesilmeye başladım.. Bunlar heves meves değil.. Bunlar çok ama çok güzel çalışmalar..
Enerji'yi dinletti ilk.. Şıkır şıkır.. Sonra İstanbul Kızları.. Fıkır fıkır..
Mert Ekren'le birlikte yapmışlar.. Mert de Asım Ekren'in oğlu.. Babaları Gelişim'in ayrılmazları ya.. Çocuktan beraber büyümüş onlar da.. Ve de bu işi yapmaya karar verince, her biri ayrı bir dev, o İstanbul Gelişim'den kimseyi işe karıştırmama kararı vermişler..
"Biz yapalım, bakalım ne yapacağız" diyerek..
Ayşe sözleri yazmaya ağırlık vermiş, Mert de müziklendirme ve düzenlemeye..
Sonra işler karışmış. Ayşe bestelere, Mert sözlere karışınca, ortaya tam bir ortak çalışma çıkmış.. Dinliyorum.. "Evler yansın.." Valla harika.. Dinliyorum, "Pardon".. Bu en güzeli.. Her dinlediğim en güzeli gibi geliyor.. Yahu bir albümde bu kadar güzel parça bir arada olur mu?..
Hele de benim gibi, pop müziği altı ayda, şarkı nerdeyse tedavülden kalktıktan sonra seven birisi, daha dinlerken alkış tutar mı?..
Sezen'in Işık Doğudan Yükselir'inin demosunu dinlerken yıllar önce bayılmıştım tüm şarkılara.. "Çal, bir daha çal" diye saatlerce çaldırmıştım..
Sezen'in kabinler de dev.. Tüm mahalle dinliyor.. Tam bitti, kapı çaldı.. Yanda bir inşaat var.. Orda çalışan bir işçi.. "Abla ne olur bir daha çal" diye daldı içeri..
Bu da nerdeyse o etki, bende..
"Bir Sezen daha mı geliyor yoksa" dedim içimden..
Ayşe'nin hem sözünü yazıp, hem müziğini yaptığı "Sevene kadar" hani nasıl derler, damardan vurdu beni..
"Neden değilim kimsenin
Değilim kimseli.
Çoktan gitmişsin sen benden
Çok olmuş biz, biteli.."
"Yanlış" dedim Ayşe'ye.. "Yanlış.. O gitti diye, 'Biz' bitmez.. Biz içinde yaşar insanın.. İki kişi gerekmez biz olmak için.. Onu tek başına sen yaratırsın.. Bu yüzden, o gitse de, geride 'Ben' kalmaz, 'Biz' kalır hâlâ.. O yüzden kimsenin olamazsın.. O yüzden kimseli olamazsın, bir türlü.. Uzun sürer o bizi çıkarıp atmak.. Yıllar sürer bazen.. O sürdükçe de, bir başka 'Biz'e yer olmaz ki.. Biz bitmez ki!.."
Ayşe gözlerime baktı.. Ne dediğimi, niye dediğimi ikimiz de biliyorduk..
"Haklısın" dedi, çıktı, gitti..