YAPI Kredi Bankası Koç Holding'e geçtiği günden beri kültür hizmetlerinde bir duralama var sanki.. Özalp Birol ve Ömer Kükner döneminde, Galatasaray'daki Kazım Taşkent Galerisi'nde açılan muhteşem sergileri hatırlıyorum. Yeni dönemde beni oraya çekek bir şey çıkmadı son günlere dek.. Afrodisias ve Zonaro'yu duyunca koşarak gittim geçen hafta sonu..
Sonuç..
Hayal kırıklığı..
Abdülhamid'in Saray Baş Ressamı Fausto Zonaro'nun "Abdülhamid'in Hükümdarlığında Yirmi Yıl" başlıklı anılar kitabına paralel hazırlanan sergi Zonaro'yu anlatmaktan uzak.
Makzume ailesinin elinde ne varsa onlarla "İş olsun, torba dolsun" çalışması yapılmış sanki. Oysa uzağa gitmeye gerek yok, İstanbul'da ne Zonaro tabloları var. Biraz zahmetle getirilebilirdi.
Afrodisias'taki hayal kırıklığım ise dağlar gibi..
Çünkü bu kazı Koç Ailesi'nin adeta.. Sevgi Gönül tüm hayatını Afrodisias'ı ortaya çıkarmaya ve tanıtmaya verdi.
Bu mudur onun anısına açılan sergi?. Burayı gezenin içinden "Aman ilk fırsatta Afrodisias'a gideyim" düşüncesi geçiyor mu?.
Hele bir belgesel film hazırlamışlar, güya tanıtıcı.. İnanın bir ilkokul öğrencisi daha iyisini çeker.. Bu kadar dandik, bu kadar şişirme, baştan savma bir film olur. İnsan bunu yayınlamaya utanır. Üstelik kalite de felaket. Sesleri anlamanın imkânı yok.
Yazıklar olsun!..