Evet efendim.. Son sözü en başta, başlıkta söyledim.. Kraliçe çıplak. Sezen'in son albümü sıradan.. Bu da bulduğum en zarif ifade..
Eş, dost, fanatik, ondan bir şeyler uman, dostluğunu kaybetmekten korkan ya da en hafif deyişle kibar dostlar ve meslektaşların görüşlerini okudum dinlemeden önce.. Hemen hepsi ayniydi.. Yuvarlak laflarla beğeni ifadesi.. Ama hiçbirinde geçmişin Sezen albümlerinin verdiği coşkulu ifadeler yoktu.. "Harika.. Müthiş.. Muhteşem.. Klasik olur.. Hit olur.. Yıllar yılı ağızlardan düşmez.." demiyordu hiçbiri..
"İyi işte!.." Buydu ortak lafları..
Bu laftan nefret eder hale geldim.. Birisi, ya da bir şey hakkında söyleyecek tek kelime bulamaz, kötülemek de istemezsek, bu sözü kullanır olduk..
"Nasıl insandır?.."
"Valla iyi insandır."
Bitti.. Demek o adamın kayda değer hiçbir özelliği yok, ayrılıp söylenecek..
Şimdi Sezen'in albümü için de görüşler öyle..
"İyi!.."
Ama ayrılan, sözü edilen tek bir şarkı dahi yok!..
Tahmin ettim başıma geleceği.. Aldım CD'yi, taktım sete.. Dinledim..
Şimdi ben Pop lafına aykırı düşen bir adamım.. Pop, popülerden gelir.. Yani güncel.. Oysa ben şarkıları genelde dinledikçe severim.. Aradan 6 ay geçtiği falan olur bazen.. Şarkının popluğu kalmaz, benim listeme girdiğinde.. Nostaljik olur.
Bunun tek istisnası Sezen şarkılarıdır..
Sen Ağlama'yı sabahın 3.5'unda uyandırıp telefonda dinletti bana.. Uyku sersemi, telefonda şarkı ne kadar dinlenir..
"Milli marş olur" dedim, anında..
En son, "Işık Doğudan Yükselir"in kayıtları bitmiş. O zaman Ulus'ta oturuyor.. Evine çağırdı "İlk sen dinle" diye.. Koştum.. Birer birer takıyor şarkıları teybe.. O çalıyor, ben mest.. O çalıyor, ben mest.. Yahu her şarkı yürekten, damardan, bir yerden vuruyor.. Bu ne iştir!.. "Ben Sezen'i çok severim de ondan mı" diye düşünürken, yandan bir haykırış.. "Abla o son şarkıyı bir daha çalsana.."
Yanda inşaat var, ordaki inşaat işçisi de aşka gelmiş ilk dinleyişte.. Anlayın!..
Şimdi bu yenisini bu güne dek 40 defa dinledim, iyi karar vereyim diye..
Yok.. Yok.. Yok.. Yok oğlu yok..
Bu CD'de bir tek Sezen şarkısı yok. Bu CD'de kalacak şarkı yok..
Hepsi birbirinin ayni sanki.. Şarkının bitip yenisinin başladığını dahi fark etmiyorsunuz. Hani koy sete.. Sen kitap oku, o arkadan çalsın.. O tür bir fon müziği CD'si olur..
Aslında şarkı da söylemiyor sanki Sezen.. Hani şiirleri çok duygusal okursun da, arkandan müzik yüklenir, onun gibi.. Ama şiir de okumuyor. Öyle olsa her sözcüğü çok net anlarsın. Burada sözleri çözmek için eline plak kabını alıp takip etmen gerek..
İki şarkıda melodi unsuru biraz vardı.. Birisi İzmir'in Kızları.. Ama ne kadar Ali Kocatepe'nin Kordon Boyu Faytonlar şarkısı, bu kadar olur.. Sezen mi Ali'nin etkisinde kaldı, yoksa ikisi de ayni eski bir İzmir türküsünden mi derlediler bilmem.. Ama bu ikisini arka arkaya dinleyin ne demek istediğimi anlarsınız..
Öteki de Menajer.. Onun da lafları kötü.. "Bize yeni bir menajer lazım" lafını önce bir toplumsal hiciv, ironi sandım.. Ne gezer.. Aynen sözlük anlamı.. Menajer arayan şarkıcı ilan vermiş sanki..
Sezen gibi bir söz cambazının "Menajer" lafının şarkı içinde ne işi olduğunu çok iyi bilmesi gerek.. O şarkı da laftan gitmiş..
Deniz Yıldızı çok değil bir ay sonra dahi akla gelip yeniden dinlenecek bir CD değil.. 30 yıldır, 20 yıldır, 10 yıldır dinlediğim Sezen şarkıları nerde, bunlar nerde?..
Son dönemin en güzel şarkısı, Betül Demir'in bu hafta çıkan CD'si Süper'de..
Cıvıl cıvıl pop şarkıcısı Betül, rüzgâra kapılmış, Ebru Gündeş'in yoluna düşmüş, kendini inkâr edercesine acılı arabesk söylüyor, çastıra çastıra tempo ile.. Yazık ediyor.. O albümde Sezen'in şarkısı "Yeter" pırıl pırıl parlıyor!..
İşte Sezen bu.. En iyi şarkılarını hep başkalarına verir..
Geçmişte ne kavgalar etmiştik onunla.. Dinleyip de "Bunu verme sakın.. Kendine sakla" diye bas bas bağırınca ben, "Peki" der, arkamı dönünce de, evine gelip "Ne olur" diyen arkadaşlarını kıramazdı..
Betül şarkının hakkını vermiş, tabii!..