Geçen haftaki Cahit Sıtkı Tarancı yazım, tekrardı aslında.. İş Sanat'ta Birkiyeler programı tekrar edince, ben de geçen yılki yazımı tekrarlamıştım. Bir tekrar yazı bu kadar ilgi toplar mı?. E-mail yağdı, okurken beni çok mutlu eden.
En güzellerden biri Elif'ten.. "Hıncal Bey, yapmayın. Gecenin onu, yarın biyoloji sınavım var. Çalışmam gerek ama gözüm yazınıza takılıyor. Elif şiire doyar mı?. Yarın da sınav var, ne olacak?.."
Valla, ne oldu sınav bilmem.. Ama ben Elif'e cevap yazdım..
"Sınavlar biter Elif. Unutulur gider. Şiir hep yaşar oysa.. Yazan, yazılan gitse de.."
Bu satırların arkasına bir şiir takmak farz oldu artık.
Turgut Uyar'ın enfes dizeleri Uzak Kaderler İçin'den bölümler göndermiş Hakan Polat bana.. Nedense?. Buyrun o zaman..
"Birgün, bir yağmurla garip garip
- Çoluğu çocuğu terk edeceğim.
Bir sevgiyle doymayacak kalbim, anladım
Alıp başımı gideceğim.
Bir gün, bir parkta otururken, biliyorum
Bir el yağmurla dokunacak omuzuma
Bir çift göz, bir davet, bir kalp
Çoluğu çocuğu terk edeceğim.
Yapraklar dökülecek, çiçekler solacak
Bir sonbahar, bir sabah ve bir yağmur olacak
Toprak ve insan kokularıyla,
Uğultulu bir sarhoşluk içinde, yıllar için
Başımı alıp gideceğim"