SONBAHAR geldi. Salomanje yeni sezonu açtı, bizim de cumartesi kahvaltıları başladı. Cumartesi sabahları Nişantaşı'nda buluşmak demek, kültür turlarımızın da başlaması demek..
İlk haftadaki Onuncu İstanbul Bienali fiyaskosundan sonra, geçen hafta iki galeri seçtik..
İlki Poyracık Sokak, Artisan Galerisi..
Nergis Yazgan'ın Ağaç Tornamdan..
Kendi imzasıyla ny, doğal hayat korumacılarından.. "Madem ki öldün, ben de seni ölümsüzleştireceğim" diye yola çıkmış, beş yıldır ölü ağaçlara yeniden hayat veriyor. Bu ny imzalı ölümsüzleşen ağaç parçacıklarının satışından gelen para, aynen Doğal Hayatı Koruma Vakfına (WW) gidecek, yeni ağaçlar dikilmesi için. Öyle şirin kaseler, tepsiler, biblolar, çanaklar yapmış ki.. İki tane aldım anında.. "Ben henüz sanatçı değil torna ustasıyım" diyen ny'nin yapıtlarını mutlak görün, 20 ekime kadar..
Piramid Sanat ikinci uğrak.. Çılgın Bedri (Baykam) yıllardır resimden kazandığı her şeyi Talimhane'deki bu beş katlı binaya harcamış. Giriş katı şirin bir cafe.. İkinci katta Lolitarte adını verdiği sergisi var. Bu hafta sonu son.. Çünkü gelecek hafta New York'ta açılacak. 24 kasımda da Pietra Santa, İtalya'da..
Lolita.. Bilirsiniz.. Art.. Onu da bilirsiniz. Sanat demek. Tarte de, kek, Fransızca.. tatlı..
Lolitarte bu üçünün Bedrice birleşmesi..
Biz en keyifli zamanı üçüncü katta geçirdik. Burası onun çalışma yeri, atölyesi.. Eski resimlerini de orda saklıyor.. Koltuklara kurulduk. Bedri nerdeyse bütün hayatını, tablolarını birer birer anlatarak nakletti. Öyle hoş oluyor ki..
"Bunu ayda bir yap.. İnsanları topla, tablolarını kendin sun" dedim.
Piramid, Taksim'den Tarlabaşı'na girerken, hemen ordaki Feridiye Caddesi'nde..