Ben.. Hıncal Uluç.. Çeşit çeşit karidesler yedim.. Çeşit çeşit kalamarlar, ahtapotlar.. Tava.. Izgara.. Parmaklarımla beraber.. Tam patlamışken, her biri ayrı çeşni, ayrı lezzet mezelerden, ana yemek geldi..
Balık.. Fener buğulama.. Bir tattım, artık ayıp olmasın diye.. Ve ayıp oldu.. Bir daldım ortada yatan koca tepsiye, görmemişler gibi..
Hıncal.. Deniz mahsulleri.. Dolu dolu.. Tıka basa.. Iksırınca, tıksırınca, patlayıncaya kadar..
Bu dünyanın sonu.. Hayır, dünyanın sonu değil, Haliç'in ortası.. Eski Cibali Tekel Fabrikası, yeni Kadir Has Üniversitesi'nin yanında, eski bir İstanbul evi, üç katlı Giritli olmuş..
Ben nerden duydum?.. Duymadım.. Galip zorla götürdü..
Galip can dost.. Kardeşim.. Peyzaj ustası.. Dünyanın en güzel taşları ondadır, bahçe düzenlerken.. Beni de hem de nasıl tanır.. Tutturdu "Giritli" diye.. Yahu deniz mahsulleri benden okyanuslar kadar uzaktır.. Bilir.. Niye ısrar eder.. Ben atlatıyorum, o teklif yineliyor, yeniliyor.. Sonunda dilinden kurtulmak için "Sonunda ölüm yok ya" diyerek "Peki" dedim.. Gittim ve öldüm.. Zevkten, lezzetten..
Giritli laf ola bir isim değil.. Aile mübadele yıllarında taşınmış İstanbul'a.. Akdeniz'in en güzel yeşilleri, en güzel deniz yaratıklarının orda olması, bundan.. Giritli Meyhaneci Mustafa Usta'nın çekirdekten yetişme oğlu Şaban Güven işin başında..
Haliç'e panoramik bakan salonlar.. Güzelliği sadeliğinde bir dekor.. Ve masanıza arka arkaya gelen lezzetler..
Benim gibi deniz ve balık düşmanı olsanız bile, Giritli'yi bir deneyin.. Müptelası olursunuz.. Öylesine..
Tel: 0 212 533 18 66
