"Güzel sanatlar içinde en güzeli, güzel yaşama sanatıdır" diyordu, yıllar önce Cafe Flore'ün garsonunun önüme koyduğu Bodoit şişesinin etiketinde.. Bodoit, su.. Şarap falan değil..
Hayat boyu duyduğum en güzel, beni en etkileyen laflardan biridir.
Güzel yaşama sanatı, güzelliklerden zevk alma, güzellikleri arama, yaşamı güzelliklerle doldurma sanatıdır. Ve bu sanat sanıldığı gibi pahalı da değildir.
İşte örneği.. İstanbullular.. Hafta sonu İstanbul'a gelme olanağı olanlar..
Lütfi Kırdar Fuar Merkezi'nde sizleri dünya güzellikleri bekliyor..
Artİstanbul!..
İki saatin nasıl geçtiğini anlayamadım.. Keşke daha fazla vaktim olsaydı.. Keşke bütün günümü orada geçirebilseydim.
Siz öyle yapın.. Ailecek gidin.. Dolaşın.. Yorulunca kafelerden birine oturun.. Dinlenin.. Sonra tekrar dolaşın.. Sonra bir daha.. Bir daha. Dünyanın bütün güzelliklerini sizin için toplamışlar, bir araya getirmişler, "Buyur" demişler sanki..
Güzellikler, ayrıcalıklı insanlar için değildir. Güzellikler bir avuç "Anlayan" için hiç değildir. Güzellik insan içindir. Yaşayan, hisseden insan için.. İster havuzlu villadan olun, ister, en uzak gecekondudan.. İster Güzel Sanatlar okuyun, ister dağdaki çoban.. Fark etmez..
Güzellik insanın içindedir. Her insanın içindedir. Bazıları farkına varmaz.. İşte fark etme fırsatı.. Gidin.. Gidin.. Kendinizi bir güzeller, güzellikler dünyasının içinde bulun.. Bir güzel gün yaşayın..
Güzel sanatlar içinde en güzelinin, güzel yaşama sanatı olduğunu siz de görün.. Siz de yaşayın..
Hangi birini anlatsam.. Anlatmadıklarım kırılıyor. Kırılmasınlar ne olur.. Bu gazetenin tüm sayfaları benim olsaydı keşke.. Hepsini bana verdiği duygularla anlatsaydım.. Hepsini.. Ayrı ayrı..
Listemin başında Hikmet Karabulut var.. İlk iki yılda hayran baygın bakmıştım, tablolarına.. Hele o Fransız köylerini anlatan peyzajlarına.. Bu defa paraya kıydım ve aldım.. Hem de en güzelini.. 2001-2004 katalogunun kapağına koyduğu Köyde Bahar'ı aldım.. Köyümü hep özlerim.. Baharı da.. Şimdi ikisi beraber hergün karşımda olacak.. Bundan büyük zenginlik olur mu?. Hikmet'in Demart'ta gene nefis tabloları var.. Seyre doyamazsınız..
Kapıdan girince Armoni Sanat Galerisi'nde Yalçın Gökçebağ'lar var.. Tanrım ne güzelliktir bunlar.. Hele yeşilliklerin ortasındaki patikada bir at arabası, arkasında bir köpek.. Gökçebağ resim yapmıyor, kanaviçe işliyor sanki.. Garage Sanat Galerisi yeni.. Pırıl.. Ertuğrul Ateş'in "Harem" hayalleri burada.. Vakit ayırıp bakılması gereken resimler bunlar..
Dönüyorsunuz.. Mine Galerisi.. Adnan Çoker .. Nasıl genç, ama nasıl genç resimler bunlar.. Çakılıp kalıyorsunuz yürürken.. Ve de Adnan Çoker'in 80 yaşında olduğunu biliyorsunuz.. Yaş kafa kağıdında değil.. Kafada.. Anlayabilsek.. Anlatabilsek..
Dirimart.. Pat Andrea .. İnsanı çarpan bir ressam.. 18 Aralık'ta kendi sergisini açıyor galeride 1 ay.. Oraya gidip "Daha" görmek gerek.. Bu adamın dünyası ruh doktorlarını çıldırtabilir. Şahin Paksoy .. Artİstanbul'un gediklisi.. Resimlerine, isimleri ile bakın.. Bir felsefe.. Bir taşlama.. "Tarih tekerrürden ibarettir, şekerim.." Ravelli'nin kapısında size "Ben ressam değil işletmeciyim" diyen Uğural Gafuroğlu'na bakmayın siz.. Kapılar, hele kayrak taşları üzerine çalışmalarına bayılacaksınız benim gibi..
Nü'de Işıl Özışık, Bakraç'ta Sait Günel nasıl güzel İstanbul boyamışlar, olmaz böyle şey..
Mustafa Sekban .. Bu kadar mı güzel çizilir.. Bu kadar mı tuvallere sığmaz, canlanır boya.. Şöminemin üzerinde bir Mustafa Sekban var.. Hani geçen yıl İhtiyar Adam ve Deniz'i anlata anlata bitirememiştim.. Bu defa Küçük Kız ve Kumsal çarptı beni.. Kanat Bayazıt Galerisi'nde biraz fazla kalmaya hazır olun. Goya Galerisi, Metin Ünsal'ı benim Ortaköyümü en güzel çizen Metin'i en sona bırakmıştım.. Gittim ki, resimlerin nerdeyse dörtte üçünde kırmızı nokta var. Daha açıldığı gün işi bitirmiş Metin.. Demek Metin'e bayılan sadece ben değilim..

***
Ne gördüklerim yetti, ne yazdıklarım.. Hafta sonunda Artİstanbul'a bir daha gitmem gerek..