Arka arkaya gittiler, Eşfak Ağabeyim ve Taner Kardeşim.. Eşfak Ağabey'i Macaristan'ı yendiğimizde tanıdım. Orta 2 öğrencisi bir çocuktum ve tribünlerde ağlayanlar arasında idim. Hepimizin idolü olmuştu bir günde.. Sonra meslekdaş olduk.. Tribünde yan yana oturur, sohbet eder olduk.. Dünya kibarı bir ağabeydi.. Öyle severdim ki.. Bab-ı Ali'ye emek vermiş, adları gazetelerle özdeşleşmiş insanlar vardır.. Son yıllarda "Vefa" bitti. Üç kuruşun hesabı her şeyin önüne geçti.. Bedri'yi, Babçum'u, Kırcalı'yı, çok daha başkalarını taşıyamadıkları gibi, Eşfak ağabeyi de taşıyamadı koskoca plazalar.. Dünyanın en büyükleri listesinde imiş.. Efendim vergi rekorları kırıyor, akla hayale gelmez karlar ediyormuşsun.. Kapıya koyduklarına koskoca manşet atmışlardı "Öldü" diye.. Ölünce kıymetli oluyorsun yeniden.. Bir de cenazene koşuyorlar, vicdanlarını rahatlatmak için.. Taner de tanıdığım en kibar spor adamlarındandı. Gelişim Spor'da, o efsane Gelişim Spor'da beyin takımı içindeydi. Ve de hiç de gidecek yaşta değildi.. Montaigne'nin bir lafı geçti elime şu günlerde.. "Ölümün bizi nerede beklediği belli değil. O zaman biz ölümü her yerde bekleyelim.."

Sporun ve Yaşamın Altın Sözleri
Başarı alışkanlık yaratır. Zaferi birkere tattın mı, mümkün olduğukadar sık tekrar etmek istersin. Başarılıolmak için risk almaktan korkmamangerekir. Risk almak, hayatın önünekoyduğu engelleri aşmak ve ipigöğüslemek için Allahın sana verdiğiyetenekleri kullanman anlamına gelir."Benita Fitzgerald100 Metre Engelli OlimpiyatŞampiyonu