Yine yakmış yar mektubun ucunu / Askerlikte sevda çekmek zor diyor / Yükleyip postanın bana suçunu / Hatırımı teller ile sor diyor...
Güftesi Mehmet Gökkaya'ya, bestesi Erol Sayan'a ait hüzzam şarkıyı hatırladınız mı?
(Derin bir iç çekme...) Ben mırıldanmaya başladım bile. Ama "Hüzzam" makamının yarattığı hüzün duygusunun yanı sıra, biraz da nostaljiyle.
Zira nice zamandır zarflı-pullu mektup gelmiyor. Zaten postacıların yerini de kargo şirketlerinin motosikletli kuryeleri aldı. Onlar da mektup değil, okunmadan çöp kutusuna atılan broşürler dağıtıyorlar sağa- sola.
Tarihe karışma sırası mektuptan sonra tebrik kartlarına geldi. Henry Cole'den miras küresel geleneğe.
Henry Cole? Ticaret ve eğitim alanlarında birçok yeniliğe imza atan üst düzey bir İngiliz bürokrattı. Örneğin 1851'deki Londra Dünya Fuarı onun organizasyonuydu. İngilizler çok uzun süre onun geliştirdiği çaydanlığı kullandılar. Tarihin ilk posta pulu olan "Penny Black" de onun eseriydi.
İşte o Henry Cole 1843'te yoğun çalışma temposundan fırsat bulup eşinin-dostunun Noel'ini kutlayamayacağını anlayınca, ressam dostu John Callcott Horsley'e bir ricada bulundu: "Benim için bir Noel tebrik kartı hazırlayabilir misin?"
Horsley isteği hemen yerine getirdi: İki çocuklu bir aile şen şakrak "İyi Noeller" diliyordu. Anne ile baba "Sağlığınıza" diyerek ellerindeki içki kadehini kaldırıyorlardı.
Cole bu eskizi çoğalttırdı ve üzerlerine birer "Penny Black" pulu yapıştırıp dostlarına gönderdi.
O kadar ilgi gördü ki Cole'ün kutlama sistemi, önce İngiltere'ye, ardından Avrupa'ya, daha sonra da tüm dünyaya yayıldı. Ve Noel'de, yılbaşında, yaş günlerinde, yıldönümlerinde tebrik kartı göndermek tüm toplumların vazgeçilmez geleneği haline geldi. Koca bir tebrik kartı sektörü doğdu.
(Yine derin bir iç çekme...) Ama son yıllarda, gerek bayramlarda, gerekse yılbaşında gönderilen tebrik kartı sayısı sürekli azaldı, azaldı, azaldı... Örneğin ben bu yılbaşında topu topu üç kart aldım.
Buna karşılık e-mail kutuma yüzlerce, yüzlerce elektronik tebrik kartı yağdı. Eşten- dosttan, meslektaşlardan, okurlardan...
Hepsi sevimli, hepsi şirin, hepsi özenle hazırlanmıştı. Ama kim ne derse desin, kartpostalın yeri başkaydı.
Elektronik kartı "Delete" tuşuna basıp yok ediyorsunuz, posta kutunuzu boşaltmak için. Oysa matbu kartlar öyle mi; koleksiyon yapanlar bile vardı.
Sevgili dostum Turkcell Genel Müdür Yardımcısı Koray Öztürkler de sağolsun elektronik tebrik kartı gönderenlerden. Şöyle diyor yeni yıl dileğinde:
"Tarihin teknolojiyle yazıldığı bir yılı geride bırakıyoruz. Bir çekim merkezi haline gelen dijital teknoloji, hem dünyanın, hem de kişisel hayatlarımızın yörüngesini daha önce hayal bile edemeyeceğimiz şekilde değiştiriyor. Bu alanda göz kamaştırıcı gelişmelere gebe yepyeni bir yıl bizi bekliyor..."
Fransız ozan, deneme yazarı ve düşünür Paul Valery ne kadar doğru söylemiş; "Hayatta en hızlı eskiyen şey, yeniliktir."