Yine gözyaşını diline doladılar.
Bu kez hedefte Necdet Özel var.
Genelkurmay Başkanı Orgeneral Özel, 8 kınalı kuzu için düzenlenen cenaze töreninde kendini tutamadı ya...
O insani gözyaşlarını malum çevre diline dolamış.
"Vay sen misin ağlayan?"
Daha önce tıpkı Başbakan Erdoğan'a yaptıkları gibi.
***
Yazarın biri,
"Cenaze töreninde ağlayan bir Genelkurmay Başkanı görmek toplumun aklını karıştırmıştır.
Duygu yoğunluğu insanı asker de olsa ağlatabilir. Ama Genelkurmay Başkanı herhangi bir insan değildir. Bu ülkenin tarihi, askerine 'Size taarruz etmeyi değil ölmeyi emrediyorum' diyen çelik iradeli komutan gördü" diyerek Orgeneral Özel'e verip veriştirdi...
***
Karı koca yazarlar, bunu hep yapıyor.
'Uludere' üzerinden ateşe benzin dökenler de onlardı.
Bunlardan başka ne beklenir ki?
Bay başyazar daha önce de,
Grup toplantısında duygulanan Başbakan Erdoğan için "Başbakan dün Oscar'a aday bir gösteri yaptı" diyerek duruşunu, insanlığını perçinlemişti.
Aynı gazetedeki yazar karısı da "İktidar ağlama yeri mi?" cümlesiyle çok insani bir olayı hem desteklediği siyasete alet etmiş hem de dalga geçmişti.
***
Vicdanı olmayanlar,
Maneviyat yoksunları,
Gününü gün etme derdinde olanlar,
Hatta çalıp çırpanlar,
Avantacı takımı,
Anasını babasını bile unutanlar,
Değil komşusu, kardeşi aç mı tok mu bilmeyenler,
Elbette ağlamaz!...
Ağlayamaz ki...
Mühürlüdürler çünkü...
Öbür tarafa da öyle gideceklerdir...
***
Erdoğan'ın güzel yüreği zaman zaman gözlerini ıslatır.
O gözyaşları da vicdanının suyudur.
Duygusal biri olarak,
Gözyaşını eleştirenlere, hele bunun üzerinden siyaset yapanlara hiç seyirci kalamadım.
Ağlamanın sahtesi olmaz çünkü...
Galiba eleştirecek başka bir şey bulamıyorlar...
Ağlasın ne olmuş yani...
Bırakın vatandaşı kumanda etmeyi.
Necdet Paşa ağlamış...
Böyle bir manzara karşısında asıl ağlamayanın insanlığından şüphe duymak lazım.
Ne olursan ol,
Al bayrağa sarılmış 8 civanın tabutları önünde duygulanmamak mümkün değil ki.
İster sivil, ister asker ol,
Hiç fark etmez...
***
Ve ağlamak,
Ne çok şey anlatır o gözyaşları bilir misiniz?
Bazen söylenemeyen sözlerin sesi, bazen bir pişmanlığın diyeti, bazen de bir sevdanın nefesi...
Sessizliğin çığlıklarıdır aslında gözyaşları...
Anlatılamayanı anlatmak ister karşısındakine...
Eğer karşıdakinde anlayabilecek yürek varsa tabii.
***
Peki, ağlamak zayıflık mıdır?
Neden ağlamamız gereken anlarda; yumruklarımızı, tırnaklarımız avuçlarımızı kanatıncaya kadar sıkar, boğazımızdaki düğümleri yutkunarak gidermeye çalışırız?
Neden kaçırırız ıslanan gözlerimizi başkalarından?
Mesela ben ağlıyorum!
Utanmıyorum da...
İçimize akan gözyaşlarını,
Zapt etmeye gerek var mı?
Bırakın çağlasın yürekler...
***
Önemli not:
PKK'nın sözcüleri öyle büyük palavralar atıyorlar ki gülüp geçmemek mümkün değil...
Onlara göre Hakkari'de çok sayıda askerimiz şehit olmuş hatta helikopterlerimizi bile düşürmüşler...
Ulan çakallar,
Leşlerinizi sayamaz olduk...
Örgüte moral için bırakın yalan söylemeyi.
Yemezler çünkü!
