Yılın 'beklenti' ayındayız.
Aralıktayız...
İsteklerimizle kendimizin aralığında... Bakalım apartman boşluğuna, bağıralım bakalım sesimizi duyan olacak mı.
Huzurunuzu kaçırmak istemem ama listeler yapmamız gerekiyor galiba.
Yarın gecenin 5N1K'sını bilmemiz gerektiği gibi. Yeni yıla gireceğiz boru mu?
Tut şunun ucunu döşeyelim abi.
Ben yine yeni yıla nasıl gireceğimi bilmiyorum iyi mi. Ev mi, basıp bileti kapıp gitmek mi?
O mu, öteki mi?
Televizyondan saçmalıklar mı, sevdiğim müzikleri dinlemek mi, sanal bir giriş mi, akışına gerçek mi?
Yoksa kafayı vurup yatsam mı, aynı görüntüleri başa alıp alıp hikayelere sarsam mı?
İstememiz de gerekiyor galiba.
Yeni yıldan yeni isteklerimizi dizmemiz gerekiyor. Günümüzde istemeyen insan adamdan sayılmıyor. Ortaya karışık dilek ağaçları dikme zamanı şimdi. Hiç dibine oturup da soluklanamadığımız ağaçlardan dileyeceğiz, nasıl yani?

***
Bu sabah kızlar bende toplandılar. Genelde bende toplanırlar. Grubun toplanılanıyım ben. Topağacı'ndayım. Toptan fiyatına arkadaşım. Neyse...
Kahve içtik, falımda kocaman kalp çıktı. İçi beyazdı yani ferahtı.
"Kalp kalbe karşı, çarşı herşeye karşı" desem aklımdan geçen anlaşılır mı?
Beklentisi olan biz miyiz, yeni yıl mı? diye düşünmeden edemiyorum. Kimse gerçekten yüzüne bakmıyor ama alttan alttan ardı arkası kesilmeksizin bi'şeyler bekliyorlar senden.
Bir bakmışsın sen de bekliyorsun kendinden. Bekle bekle geçiyor hayat.
İstemenin sonu yok. İsteğinin gerçekleşeceğinden şüphe duymayan tek bir tanıdığım yok. İstemek zorundasın ey kul. Beklemek zorundasın.
Önüne hedefler koymalısın. Kimse önüne kahveni koyup da durmanı, bakmanı, hissetmeni, nefes almanı takdir etmiyor.
İstediğin, tırmaladığın, tuttuğunu koparttığın, kopartmada da silkmede de Naim Süleymanoğlu'nu solladığın sürece beğeniyorlar seni.
Mecbursun istemeye.
Diyelim sırf kafana kakıldığı için kilo vermeyi, öylesi uygundur diye şehrin o semtindeki o evi, 'ideal' süsü verilmiş bir gram içini coşturmayacak evliliği, aslında arzulamadığın o adamla ya da kadınla çiftli karelere girmeyi, kendini hiç anne hissetmezken bebek yapmayı, o tatili, o rolü, o işi, o parayı, o hobiyi...
Mecbursun listelerini cümle aleme göstermeye.
Mecbur musun sence?
Bu yıl da isteme, bir yıla da anlam yükleme. Bırak aksın, bırak geçen başına gelsin. Klişeleri bırak, klasik olma dünyanı kimseye sormadan baştan yarat.
Hani mesela, diyorum bu yıl da buradan yak.
Herkese iyi seneler.