Seda Sayan artık benim gözümde Seda Abla değil, Seda!
Sebep? E böyle bir güzelliğe, böyle vücuda, böyle ince bele ben "Abla" demem, diyemem.
Geçen sabah Bodrum'da evdeyim, telefonum çaldı menajer Stelyo Pipis arıyor. Bütün ekip evimizin on metre ötesindeki bir yerde toplanmış kahvaltı ediyorlarmış.
Hemen gittim. Masada sarışın bir kadın görüyorum, kim ola ki? Offf çok lazımdı, pek de güzel birşeye benziyor.
Aptal Ayşe evden öyle çıkılır mı? Saç baş bir yanda, plaj elbisesiyle, tık nefes.
Saçmalama nasıl çıkacaktın ki? Yazlık yer burası, gözüne kalem çekip, topuklu giyecek halin yok ya... Gördünüz mü yine ayaküstü içimde kavga çıktı, iyi mi?
Masaya yaklaştım. Aaa! Gördüğüm sarışın Seda Sayan'mış. Daha önce hiç karşılaşmamıştık, ne bileyim ben.
Sabah sabah geçtim kadının karşısına süzüyorum tepeden tırnağa (Sabah Sabah Süzme Ayşe). Bir kusur bulsam yüreğime su serpilecek. Yok! Bulamıyorum. Dimdik oturuyor, benim oturuşa bak.
Beli incecik, cildi pırıl pırıl. Yüzü küçücük. Eli güzel, ayağı güzel.
Niyeyse bu kadarını beklemiyordum. Zayıflığını kamera oyunlarına bağlıyordum. Kadın kısmı ille de öteki kadının güzelliğini bir halta bağlayacak ya, bağlamazsa sinirleri zıplar ya.
Hemen sırlarını soruyorum tabii. Her gün pilates yapıyormuş bu biiir, sabahları kayısılı form çay, mate çayı ve çubuk tarçını karıştırıp içiyormuş bu ikii, un-tuz-şeker üçlemesini ağzına sürmezmiş bu da üüçç.
Müthiş bir kadınmış Seda Sayan. Sadece güzelliğiyle değil aklıyla, konuşmasıyla...
"Maşallah" diyelim de nazar değmesin.