Bir süredir Türkiye açlık grevleri eksenli derin bir siyasi gerilim yaşıyor. 60 gün geride kaldı ve insanlar ölüm sınırında.
Cezaevlerinden çok sayıda "görülmüştür" damgalı mektup alıyorum. Hepsi açlık grevlerini ölümleri pahasına da olsa sürdüreceklerini söylüyor.
Tam bir sıkışma içindeyiz. Peki, bunu nasıl aşacağız?
Onca sert açıklamalara rağmen iki talep -mahkemelerde ana dille savunma ve Öcalan'a uygulanan tecridin kaldırılması- konusunda kamuoyu da hükümet de bir noktaya gelmiş durumda.
Geriye bir tek PKK'nın dayatmacılıktan vazgeçmesi kalıyor.
Kimin hata yaptığını bir yana bırakalım; bu noktadan sonra yapılması gereken tek şey, bu dayatmadan vazgeçip ölümleri durdurmak.
BDP Eşbaşkanı Selahattin Demirtaş cezaevindekilere "Siz bırakın biz devam edelim" önerisini getirdi. Pek dinleneceklerini sanmıyorum. O nedenle başta Yaşar Kemal olmak üzere tüm aydınların bir kez de hükümete yaptıkları çağrının bir benzerini cezaevindekilere ve PKK'ya yapmaları gerekiyor.