Son dönemin en sarsıcı önerisi Anayasa Mahkemesi raportörü Osman Can'dan geldi. Can şöyle diyordu:
"Hükümet, Anayasa Mahkemesi'nin Anayasa Değişikliği Paketi'nin bazı maddelerini iptal etmesi halinde bu kararı yok hükmünde saymalıdır."
Bu bir meydan okumaydı ve aldığı tepkiden anlaşıldığı kadarıyla da etkili oldu. Belki uygulama alanı bulunmayabilir ama birinin bunu dile getirmesi gerekiyordu.
Çünkü ortada garip bir durum var. Halkın iradesini temsil eden meclis bir yasa yapıyor, Anayasa Mahkemesi iptal ediyor.
Bu nereye kadar sürecek?
Hepimiz biliyoruz ki, -kamuoyu yoklamaları da bunu gösteriyor- Anayasa Mahkemesi'nin verdiği kararlar ağırlıkla siyasidir.
Dahası Anayasa Mahkemesi üyelerinin bu kararları alırken üzerlerinde oluşan siyasi baskıları da biliyoruz.
Bunun son örneğini eski Adalet Bakanı Seyfi Oktay'ın gözaltına alınma sürecindeki telefon dinlemelerinde gördük.
Oktay'ın CHP'nin eski lideri Deniz Baykal'ın talimatı ile Anayasa Mahkemesi'ni adeta ablukaya aldığı ortaya çıktı.
Baykal, Seyfi Oktay'la konuşuyor, Oktay, 5 Mayıs 2010 günü Anayasa Mahkemesi üyesi Fulya Kantarcıoğlu ile konuşuyor.
Konu da Anayasa Mahkemesi'nin gündeminde olan Anayasa Paketi...
Baykal, "O konuda bir hareketlenmek lazım" diyor. Oktay da Kantarcıoğlu ile konuştuğunu anlatıyor.
Durum gerçekten vahim...
Anayasa Mahkemesi'nin 367 ile başlayan, Türban yasasıyla devam eden kararlarında siyasi tavır aldığını herkes biliyor.
Can'ın bu noktada gündeme taşıdığı soru şu: Peki, bu nereye kadar devam edecek? Meclis'in bu konuda yapacağı bir şey yok mu?
Osman Can olduğunu söylüyor ve şöyle diyor: "Bu kararı yok sayın..."
Bu yaklaşımı kaos olarak niteleyenlerin önce dönüp Anayasa Mahkemesi üyelerinin nasıl abluka altına alındığına bir bakmaları gerekiyor.
Sonra da şu sorunun cevabını vermeleri:
"Eski bir bakanın yön vermeleriyle alınan Anayasa Mahkemesi kararları mı kaos yaratır, yoksa Osman Can'ın önerisi mi?"
Bakın o öneriyi getiren Can, Türkiye'nin bu tür bir kaosu yaşamaması için şu çağrıyı da yapıyor:
"Bugüne kadar 'Yüksek Mahkemeler ve Kurullar'a, iktidara, silaha, yani 'yukarıya' baktık; artık 'aşağıya', topluma ve mağdura bakacağız. Gücün karşısında eğilmeyen, biat etmeyen, özgürlüğünün farkında olduğu için, herkesin özgürlüğünün de farkında olan bir nesil doğuyor. Önkoşulsuz demokrasi ve önkoşulsuz özgürlük düşüncesiyle ve tüm farklılıklarıyla... Bu Türkiye'nin geleceği demektir."