Yeni Türkiye kavramını ben; "daha iyi bir yarın uğruna, dünü geride bırakmak" diye tanımlıyorum. Değer üretmeyen süreçleri ayıkladıkça, ihracata nitelik, büyümeye sürdürülebilirlik ve ülkeye refah kazandırmamız hızlanabilecek.
Yıllardır ihracatın niceliği yanı sıra (2023'te 500 milyar $) niteliğe vurgu yaptık ve dedik ki kilosu 1,5$'lık mal üretimini, 3$'a taşımalıyız.
Eğitimin süresi niceliğinden nitelik ve kalitesine odaklanmalıyız. Turistin sayısı (nicelik) tamam da turist başına harcamayı arttıran (nitelik) süreçleri tasarlamalıyız.
Bunu yaparken eşanlı olarak, değer üretmeyen sistemleri de ayıklamak zorunluluğumuz var. Vatandaşlık numarası ile artık gereksizleşen 37 bin mahalle muhtarını, bilişim teknolojileriyle gereksizleşen noterleri, çoğu işe yaramayan ama işletmelerin masraf kapısı, zaman törpüsü odaları…
Ve iki gündür arkadaşımız İbrahim Acar'ın gündeme taşıdığı "kırmızı et örgütü" ile mutfağımızdaki parazit yapı… Hakiki dana etini 20 liraya yemek mümkün iken, örgüt kasaplarının hemen hiçbir katma değer sunmadan bizden kilo başına 40 lira almaları…
Ekmeğimsi ürünleriyle bizi obezleştiren niteliksiz fırınlar, işyeri güvenliğini savsaklayıp SOMA'da 301 canımızı alan niteliksiz taşeronlar. Burada her şeyi devletten, hükümetten beklemek yerine, nitelik talebinde ısrar etmek, bizlere düşüyor.
Soma'da yazdım; kızdılar… Dört dörtlü çare ancak; "güvenlik talep eden çalışan, eğitim veren sendika, denetçiyi denetleyen devlet ve işyerini mini krallığı gibi görmeyen patronla mümkün" demiştim." İnsanlar talep etmek zorunda değil diye eleştirildim.
Yineliyorum; değersiz süreci ayıklamak ancak ve ancak bizlerin bunu fark edip, katma değeri talep ediyor olmamız sayesinde mümkündür. Bize 20 liralık dana eti yerine 40 liralık inek etini kakalayan örgüt kasaplarını sorgulayarak işe başlayabiliriz.