Savaş, afet gibi "dar günler" için sakladığı stratejik rezervden 17'nci kez petrol kullanan bir Amerika... Kefen parası gibi düşüneceğimiz bu rezerve başvuruluyor olması, Libya gerilimi, petrol arzı gibi unsurlarla açıklanabilir.
Fakat büyük fotoğraf, bize başka bir gerçeği söylüyor; petrolden sonra hayat var mı?
Petrolsüz dünyanın nasıl şekilleneceği, güç dengelerinin hangi yönde değişeceği, yaşam tarzlarının farklı standartlarının hangi bilim kurgu tadında oluşacağını bilmiyoruz.
Bildiğimiz, milyonlarca yılda oluşan fosil tabanlı yakıtın, bir daha asla var olmayacak tarzda gezegeni terk ettiğinde, farklı bir dünyanın oluşacağı...
Bu bir gelecek bilimi yazısı değil. Daha görünür gelecekte bizleri bekleyen sıkıntılara dair... Türkiye, petrol bahtından nasibini alamamış ülkeler grubunda. OPEC üyesi olamadık fakat petrol olmadan "yapamayacak" ülkelerin arasında...
Tıpkı diğerleri gibi bizler de her geçen 10 yılda petrolsüzlüğün şekillendireceği geleceği bugünden düşünmek, hatta inşa etmek durumundayız.
Başkaları ne yapıyorsa, onları taklit ederiz rahatlığı da bir yere kadar. Hatta bu rahatlığa "gaflet" dahi diyebiliriz. Sorun şu ki herkesin başında olabilecek öykü, bizim başımızda, bize has dertleri de tanımlıyor olacak.
Petrolün muhteşem finaline hazırlanan dünyada, şimdilik stratejik rezervler, daha sonra kıt kaynaklar ayrılan rezervler de tükenme yoluna giderken, birileri boş durmuyor.
Alternatif enerji muhabbetiyle ancak az gelişmiş yarı akıllı çevreci halklar kendilerini huzurlu hissededursun; ne rüzgar ne güneş veya su, petrol gibi "inanılmaz" verimli enerji kaynağı değil...
1 depo benzinin bir insanın 2 yıllık enerjisine bedel olduğu ortamda, mısır gibi bitkilerden yakıt üretimine fazlaca umut bağlasak da, depoyu fullemek için bir sonraki hasadı bekleyeceğimiz günler ufukta...
Merak ettiğim, 150'den fazla üniversitemizde, yüzlerce think tank'ımızda Türkiye'nin, petrol sonrası dünyada varlığını neden bugünden tartışmadığımızdır...